کوله باره

لغت نامه دهخدا

کوله باره. [ ل َ / ل ِ رَ / رِ ] ( اِ مرکب ) کوله بار. کولباره. ( فرهنگ فارسی معین ). رجوع به کوله بار شود.

( اسم ) باری که بر پشت کشند : کوله بار آرزو یی بست دل کاسمان زد زور از جا بر نداشت . ( ظهوری )

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید