کولْریج، ساموئل تیلور (۱۷۷۲ـ۱۸۳۴)(Coleridge, Samuel Taylor)
کولْریج، ساموئل تیلور
شاعر، نقاد، و فیلسوف انگلیسی. با همکاری وردزورث مجموعۀ بسیار تأثیرگذار بالادهای غنایی (۱۷۹۸) را منتشر کرد. این دفتر شعر منعکس کنندۀ نظریۀ این دو در مورد احساس شاعرانه و طلیعۀ جنبش رمانتیک در انگلستان بود. «منظومۀ دریانورد فرتوت»، «کریستبل»، و «قوبلا خان» (هر سه بین ۱۷۹۷ تا ۱۷۹۸ سروده شدند) ازجمله اشعار و سیرۀ ادبی (۱۸۱۷) ازجمله آثار انتقادی اوست. کولریج در دانشگاه کیمبریج درس خواند و در همان جا با ساوتی دوست شد. در ۱۷۹۸ به آلمان رفت و به تحصیل فلسفه و نقد ادبی پرداخت. پس از بازگشت به انگلستان، در ۱۸۰۰ با وردزورث در لِیک دیستریکت سکونت گزید و از ۱۸۰۸ تا ۱۸۱۹ سخنرانی هایی در مورد نثر و نمایش نامه ایراد کرد. برای تسکین دردهای روماتیسمی خود به تریاک روآورد و از ۱۸۱۶ در هایگیتِ لندن تحت مراقبت های پزشکی قرار گرفت. در همین دوره بود که معروف ترین اثر منثورش، سیرۀ ادبی (۱۸۱۷)، را نگاشت. این اثر مجموعه قطعاتی شرح حال گونه است که در آن اندیشه های فلسفی و انتقادی اش را مطرح می کند. از کولریج، که سخنور و سخنران قهاری بود، انتظار می رفت آثار فلسفی و انتقادی وزینی از خود برجای گذارد؛ سیرۀ ادبی اش، که بخش اعظم آن بر نظریات آلمانی استوار است، نشان از عمق بینش وی دارد، ولی نویسنده شکل خاصی به آن نداده است و سروده های شعری وی نیز به قدری کم است که انتظار را برآورده نمی کند.
کولْریج، ساموئل تیلور
شاعر، نقاد، و فیلسوف انگلیسی. با همکاری وردزورث مجموعۀ بسیار تأثیرگذار بالادهای غنایی (۱۷۹۸) را منتشر کرد. این دفتر شعر منعکس کنندۀ نظریۀ این دو در مورد احساس شاعرانه و طلیعۀ جنبش رمانتیک در انگلستان بود. «منظومۀ دریانورد فرتوت»، «کریستبل»، و «قوبلا خان» (هر سه بین ۱۷۹۷ تا ۱۷۹۸ سروده شدند) ازجمله اشعار و سیرۀ ادبی (۱۸۱۷) ازجمله آثار انتقادی اوست. کولریج در دانشگاه کیمبریج درس خواند و در همان جا با ساوتی دوست شد. در ۱۷۹۸ به آلمان رفت و به تحصیل فلسفه و نقد ادبی پرداخت. پس از بازگشت به انگلستان، در ۱۸۰۰ با وردزورث در لِیک دیستریکت سکونت گزید و از ۱۸۰۸ تا ۱۸۱۹ سخنرانی هایی در مورد نثر و نمایش نامه ایراد کرد. برای تسکین دردهای روماتیسمی خود به تریاک روآورد و از ۱۸۱۶ در هایگیتِ لندن تحت مراقبت های پزشکی قرار گرفت. در همین دوره بود که معروف ترین اثر منثورش، سیرۀ ادبی (۱۸۱۷)، را نگاشت. این اثر مجموعه قطعاتی شرح حال گونه است که در آن اندیشه های فلسفی و انتقادی اش را مطرح می کند. از کولریج، که سخنور و سخنران قهاری بود، انتظار می رفت آثار فلسفی و انتقادی وزینی از خود برجای گذارد؛ سیرۀ ادبی اش، که بخش اعظم آن بر نظریات آلمانی استوار است، نشان از عمق بینش وی دارد، ولی نویسنده شکل خاصی به آن نداده است و سروده های شعری وی نیز به قدری کم است که انتظار را برآورده نمی کند.
wikijoo: کولریج،_سامویل_تیلور_(۱۷۷۲ـ۱۸۳۴)