کولِت، سیدونی ـ گابریِل (۱۸۷۳ـ۱۹۵۴)(Colette, Sidonie-Gabrielle)
سیدونی ـ گابریِل کولِت
(مشهور به مادام کولت) نویسندۀ فرانسوی. بهترین رمان هایش حساسیتی ژرف را آشکار می سازند که بیشتر بر شادی ها و غم های عشق متمرکزند. ازجمله آثار اوست: شِری (۱۹۲۰)، سرانجام شِری (۱۹۲۶)، وژیگی (۱۹۴۴). کولت با واقع گرایی، مشاهدۀ دقیق، شوخ طبعی، و سبک خاص خود می نوشت و آگاهی پراحساسی از طبیعت، به ویژه حیواناتی داشت که از دوران کودکی اش در نواحی روستایی به یاد می آورد. کولت در ۲۰ سالگی با هانری گوتیه ـ ویلار، روزنامه نگاری مشهور به «ویلی»، ازدواج کرد و با نام مستعار همسرش و راهنمایی او چهار رمان نخستش را نوشت (۱۹۰۰ـ۱۹۰۳) که شخصیت اصلی آن ها، کلودین نام داشت و برمبنای سال های نخست زندگی خودش بود. در ۱۹۰۶ از ویلی جدا شد. مدت کوتاهی در تماشاخانه ها برنامه اجرا می کرد، اما بعد به نویسندگی ادامه داد. آثار دیگر او عبارت اند از زن دوره گرد (۱۹۱۰)، زنجیر (۱۹۱۴)، گندم نارس (۱۹۲۳)، گربۀ ماده (۱۹۱۳)، ستارۀ غروب (۱۹۴۷)، و فانوس آبی (۱۹۴۹). کولت همچنین چندین داستان کوتاه، مقاله، نمایش نامه، و متن اپرای کودک و افسون ها (۱۹۲۵)، اثر موریس راول، را نوشت. رمان های کولت بیشتر به سبب یادآوری حسی دقیق صدا، بو، مزه، ساختار و رنگ ماندگار شده اند. کوشش هایش جهت نیل به استقلال فردی، الهام بخش او در نگارش رمان های زن دوره گرد و چراغ های تماشاخانه (۱۹۱۳) شد. کولت این آثار را متعلق به سال های کارآموزی و شاگردی خود می داند. پس از دهۀ ۱۹۲۰ دورۀ شاهکارهای او فرا می رسد. نخستین آثار این دوره بر محور جوانی تباه شده اش پس از جنگ جهانی اول است؛ از آن جمله اند شری و سرانجام شری. در آثار بعدی به نواحی روستایی و دورۀ کودکی اش باز می گردد. خانۀ کلودین (۱۹۲۲) و سیدو (۱۹۳۰) تأملاتی در باب کودکی است. در آن شادی ها (۱۹۴۱)، که بعدها آن را با نام پاک و ناپاک منتشر کرد، به بررسی گوشه هایی از گرایش های جنسی مردها می پردازد. کولت در ۱۹۳۵ عضو فرهنگستان سلطنتی بلژیک شد.
سیدونی ـ گابریِل کولِت
(مشهور به مادام کولت) نویسندۀ فرانسوی. بهترین رمان هایش حساسیتی ژرف را آشکار می سازند که بیشتر بر شادی ها و غم های عشق متمرکزند. ازجمله آثار اوست: شِری (۱۹۲۰)، سرانجام شِری (۱۹۲۶)، وژیگی (۱۹۴۴). کولت با واقع گرایی، مشاهدۀ دقیق، شوخ طبعی، و سبک خاص خود می نوشت و آگاهی پراحساسی از طبیعت، به ویژه حیواناتی داشت که از دوران کودکی اش در نواحی روستایی به یاد می آورد. کولت در ۲۰ سالگی با هانری گوتیه ـ ویلار، روزنامه نگاری مشهور به «ویلی»، ازدواج کرد و با نام مستعار همسرش و راهنمایی او چهار رمان نخستش را نوشت (۱۹۰۰ـ۱۹۰۳) که شخصیت اصلی آن ها، کلودین نام داشت و برمبنای سال های نخست زندگی خودش بود. در ۱۹۰۶ از ویلی جدا شد. مدت کوتاهی در تماشاخانه ها برنامه اجرا می کرد، اما بعد به نویسندگی ادامه داد. آثار دیگر او عبارت اند از زن دوره گرد (۱۹۱۰)، زنجیر (۱۹۱۴)، گندم نارس (۱۹۲۳)، گربۀ ماده (۱۹۱۳)، ستارۀ غروب (۱۹۴۷)، و فانوس آبی (۱۹۴۹). کولت همچنین چندین داستان کوتاه، مقاله، نمایش نامه، و متن اپرای کودک و افسون ها (۱۹۲۵)، اثر موریس راول، را نوشت. رمان های کولت بیشتر به سبب یادآوری حسی دقیق صدا، بو، مزه، ساختار و رنگ ماندگار شده اند. کوشش هایش جهت نیل به استقلال فردی، الهام بخش او در نگارش رمان های زن دوره گرد و چراغ های تماشاخانه (۱۹۱۳) شد. کولت این آثار را متعلق به سال های کارآموزی و شاگردی خود می داند. پس از دهۀ ۱۹۲۰ دورۀ شاهکارهای او فرا می رسد. نخستین آثار این دوره بر محور جوانی تباه شده اش پس از جنگ جهانی اول است؛ از آن جمله اند شری و سرانجام شری. در آثار بعدی به نواحی روستایی و دورۀ کودکی اش باز می گردد. خانۀ کلودین (۱۹۲۲) و سیدو (۱۹۳۰) تأملاتی در باب کودکی است. در آن شادی ها (۱۹۴۱)، که بعدها آن را با نام پاک و ناپاک منتشر کرد، به بررسی گوشه هایی از گرایش های جنسی مردها می پردازد. کولت در ۱۹۳۵ عضو فرهنگستان سلطنتی بلژیک شد.
wikijoo: کولت،_سیدونی_ـ_گابریل_(۱۸۷۳ـ۱۹۵۴)