کوفته بریان

لغت نامه دهخدا

کوفته بریان. [ ت َ / ت ِ ب ِ ] ( اِ مرکب ) نوعی از طعام باشد و آن چنان است که گوشت را بکوبند و بعد از آن با مصالح در روغن بریان کنند و بر روی خشکه بنهند و بخورند. ( برهان ) ( آنندراج ). یک نوع طعامی که از گوشت کوبیده و مصالح ترتیب دهند و در روغن بریان کرده با خشکه پلو خورند. ( ناظم الاطباء ) : یاران نهایت عجز او بدانستند وسفره پیش آوردند. صاحب دعوت گفت : ای یار! زمانی توقف کن که پرستارانم کوفته بریان همی سازند. ( گلستان ).

فرهنگ فارسی

( اسم ) نوعی طعام باشد و آن چنانست که گوشت را بکوبند و پس از آن چنانست که گوشت را بکوبند و پس از آن با مصالح در روغن بریان کنند و بروی خشکه بنهد و بخورند .

پیشنهاد کاربران

بپرس