کوزه شیپوری کلاه دار ( نام علمی: Sarracenia minor ) ، یا کوزه شیپوری کوچک[ ۱] گیاهی است گوشت خوار، پایا، خشکی زی، علفی و دارای زمین ساقه، از سرده کوزه شیپوری ها. مانند همه کوزه شیپوری ها، بومی آمریکای شمالی است.
در سال ۱۷۸۸، اولین توصیف کوزه شیپوری کلاه دار توسط توماس والتر ( Thomas Walter ) ) نوشته شد. لقب خاص مینور به معنای "کوچک" است و به اندازه معمولی کوزه ها اشاره دارد. نام رایج به درپوش مشخصه این گونه اشاره دارد.
شکل معمولی گیاهی نسبتاً کوچک با کوزه هایی به ارتفاع حدود ۲۵ تا ۳۰ سانتی متر است. شکل مخصوصاً بزرگ، با پارچ هایی به ارتفاع ۹۰ تا ۱۲۰ سانتی متر در مرداب های اکفنوک ( Okefenokee Swamp ) [ ۲] در مرز بین جورجیا و فلوریدا رشد می کند.
لوله ها اکثراً سبز هستند، اما می توانند در قسمت بالایی مایل به قرمز نیز باشند. گل دهی از اواخر اسفند تا اواسط اردیبهشت اتفاق می افتد. گل ها زرد و بی بو هستند. بیش از صد بذر توسط یک کپسول تولید می شود.
کوزه شیپوری کلاه دار و کوزه شیپوری طوطی تنها گونه هایی در این جنس هستند که از پارچ های گنبدی شکل با لکه های سفید شفاف استفاده می کنند که اجازه ورود نور به داخل کوزه را می دهد. پیشنهاد شده است که نوری که از طریق این لکه ها می تابد، حشرات پرنده را بیشتر به داخل پارچ جذب نموده و از دهانه کوزه دور می کند، به روش مشابه کوزه کبری کالیفرنیا و دو گونه گیاه پارچ، گیاه پارچ زرآوندی و گیاه پارچ کلوسی. کوزه پر از آب و آنزیم های تولید شده توسط گیاه است و به هضم طعمه کمک می کند. در طبیعت، کوزه شیپوری کلاه دار برای مورچه ها بسیار جذاب به نظر می رسد، اگرچه طیف وسیعی از حشرات پرنده را نیز جذب کرده و می خورد.
این گیاه را می توان در مناطق شمالی و مرکزی فلوریدا و در جورجیا تا قسمت جنوبی کارولینای شمالی یافت. این گونه جنوبی ترین گستره از هر عضوی از جنس کوزه شیپوری ها را نشان می دهد که به جمعیت های تکه تکه شده اطراف دریاچه اوکی چوبی در جنوب مرکزی فلوریدا گسترش می یابد.
در محیط های باتلاقی و فاقد مواد مغذی مانند نیتروژن یا فسفر رشد می کند.
کوزه شیپوری کلاه دار جوره کوچک
کوزه شیپوری کلاه دار جوره اکفنوکی شنل ( ۲۰۰۲ )
کوزه شیپوری ادونکا اس ام. ( ۱۸۰۴ )
کوزه شیپوری گالتا بارتر. ( ۱۷۹۱ )
کوزه شیپوری لاکونوسا بارتر. ( ۱۷۹۴ )
کوزه شیپوری کلاه دار غیرمؤلف والت سوئیت. ( ۱۸۳۲ ) ( کوزه شیپوری قرمز )
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر سال ۱۷۸۸، اولین توصیف کوزه شیپوری کلاه دار توسط توماس والتر ( Thomas Walter ) ) نوشته شد. لقب خاص مینور به معنای "کوچک" است و به اندازه معمولی کوزه ها اشاره دارد. نام رایج به درپوش مشخصه این گونه اشاره دارد.
شکل معمولی گیاهی نسبتاً کوچک با کوزه هایی به ارتفاع حدود ۲۵ تا ۳۰ سانتی متر است. شکل مخصوصاً بزرگ، با پارچ هایی به ارتفاع ۹۰ تا ۱۲۰ سانتی متر در مرداب های اکفنوک ( Okefenokee Swamp ) [ ۲] در مرز بین جورجیا و فلوریدا رشد می کند.
لوله ها اکثراً سبز هستند، اما می توانند در قسمت بالایی مایل به قرمز نیز باشند. گل دهی از اواخر اسفند تا اواسط اردیبهشت اتفاق می افتد. گل ها زرد و بی بو هستند. بیش از صد بذر توسط یک کپسول تولید می شود.
کوزه شیپوری کلاه دار و کوزه شیپوری طوطی تنها گونه هایی در این جنس هستند که از پارچ های گنبدی شکل با لکه های سفید شفاف استفاده می کنند که اجازه ورود نور به داخل کوزه را می دهد. پیشنهاد شده است که نوری که از طریق این لکه ها می تابد، حشرات پرنده را بیشتر به داخل پارچ جذب نموده و از دهانه کوزه دور می کند، به روش مشابه کوزه کبری کالیفرنیا و دو گونه گیاه پارچ، گیاه پارچ زرآوندی و گیاه پارچ کلوسی. کوزه پر از آب و آنزیم های تولید شده توسط گیاه است و به هضم طعمه کمک می کند. در طبیعت، کوزه شیپوری کلاه دار برای مورچه ها بسیار جذاب به نظر می رسد، اگرچه طیف وسیعی از حشرات پرنده را نیز جذب کرده و می خورد.
این گیاه را می توان در مناطق شمالی و مرکزی فلوریدا و در جورجیا تا قسمت جنوبی کارولینای شمالی یافت. این گونه جنوبی ترین گستره از هر عضوی از جنس کوزه شیپوری ها را نشان می دهد که به جمعیت های تکه تکه شده اطراف دریاچه اوکی چوبی در جنوب مرکزی فلوریدا گسترش می یابد.
در محیط های باتلاقی و فاقد مواد مغذی مانند نیتروژن یا فسفر رشد می کند.
کوزه شیپوری کلاه دار جوره کوچک
کوزه شیپوری کلاه دار جوره اکفنوکی شنل ( ۲۰۰۲ )
کوزه شیپوری ادونکا اس ام. ( ۱۸۰۴ )
کوزه شیپوری گالتا بارتر. ( ۱۷۹۱ )
کوزه شیپوری لاکونوسا بارتر. ( ۱۷۹۴ )
کوزه شیپوری کلاه دار غیرمؤلف والت سوئیت. ( ۱۸۳۲ ) ( کوزه شیپوری قرمز )
wiki: کوزه شیپوری کلاه دار