کوریولیس، گوستاو (۱۷۹۲ـ۱۸۴۳)(Coriolis, Gustave)
کوریولیس، گوستاو
فیزیک دان فرانسوی. در ۱۸۳۵، اثر کور یولیس را کشف کرد. این پدیده بر حرکت بادها در جوّ زمین و جریان های اقیانوسی اثر می گذارد. کور یولیس با بررسی جابه جایی بخش های متحرک ماشین ها و دستگاه های دیگر نسبت به بخش های ثابت، توضیح داد که گردش زمین چگونه روی اجسامی اثر می گذارد که آزادانه در سطح آن در حرکت اند و چگونه مسیر این اجسام را نسبت به سطح خمیده می کند. همچنین، برای نخستین بار فرمول های انرژی جنبشی و کار مکانیکی را به دست آورد. در پاریس زاده شد. در آن جا درس خواند و در مهندسی راه دانش آموخته شد. از ۱۸۲۹ تا ۱۸۳۶، در دانشسرای مرکزی هنرها و صنایع و سپس در دانشسرای راه سازی استاد مکانیک بود. در ۱۸۳۸، مدیر مطالعات در اِکول پلی تکنیک شد. از ۱۸۲۹ به بعد، این دغدغه را داشت که لازم است در مکانیک از تعاریف و اصطلاحات مناسبی استفاده شود. او موفق شد واژۀ «کار» را به صورت اصطلاح فنی مکانیک، به منزلۀ تعریف جابه جایی نیرو در فاصله ای معیّن، رواج دهد.
کوریولیس، گوستاو
فیزیک دان فرانسوی. در ۱۸۳۵، اثر کور یولیس را کشف کرد. این پدیده بر حرکت بادها در جوّ زمین و جریان های اقیانوسی اثر می گذارد. کور یولیس با بررسی جابه جایی بخش های متحرک ماشین ها و دستگاه های دیگر نسبت به بخش های ثابت، توضیح داد که گردش زمین چگونه روی اجسامی اثر می گذارد که آزادانه در سطح آن در حرکت اند و چگونه مسیر این اجسام را نسبت به سطح خمیده می کند. همچنین، برای نخستین بار فرمول های انرژی جنبشی و کار مکانیکی را به دست آورد. در پاریس زاده شد. در آن جا درس خواند و در مهندسی راه دانش آموخته شد. از ۱۸۲۹ تا ۱۸۳۶، در دانشسرای مرکزی هنرها و صنایع و سپس در دانشسرای راه سازی استاد مکانیک بود. در ۱۸۳۸، مدیر مطالعات در اِکول پلی تکنیک شد. از ۱۸۲۹ به بعد، این دغدغه را داشت که لازم است در مکانیک از تعاریف و اصطلاحات مناسبی استفاده شود. او موفق شد واژۀ «کار» را به صورت اصطلاح فنی مکانیک، به منزلۀ تعریف جابه جایی نیرو در فاصله ای معیّن، رواج دهد.
wikijoo: کوریولیس،_گوستاو_(۱۷۹۲ـ۱۸۴۳)