کورینه باکتریوم

کورینه باکتریومها ( نام علمی: Corynebacterium ) باسیل های گرم مثبت هوازی گروهی غیر هم جنس از باکتری ها هستند که بر اساس خاصیت مورفولوژی سلولی خود طبقه بندی می شوند.
این جنس مجموعه ای بزرگ و نامتجانس با بیش از ۱۰۰گونه و زیرگونه است که دارای دیواره سلولی متشکل از آرابینوز Arabinose، گالاکتوز Galactose و مزو دی آمینو پیمیلیک اسیدmeso - DAP می باشند.
کورینه باکتریوم ها در همه جا می باشند و در حیوانات و گیاهان یافت می شوند. در انسان معمولاً در روی پوست، دستگاه تنفسی فوقانی، مجاری معده ای روده ای و تناسلی ادراری یافت می گردند. گرچه تمام گونه های کورینه باکتریوم به عنوان پاتوژن فرصت طلب می باشند ولی گونه های اندکی در رابطه با بیماری های انسانی هستند که معروفترین این گونه ها، عامل بیماری دیفتری یعنی کورینه باکتریوم دیفتری می باشد.
باسیل های گرم مثبت پلئومورفیک. فاکتور بیماری زایی اصلی توکسین دیفتری است در واقع اگزوتوکسین A - B مانع سنتز پروتئین می شود. عامل اتیولوژی آن فرم های تنفسی و پوستی است.
تشخیص میکروسکوپی غیراختصاصی است. در کورینه باکتریوم دیفتری و دیگر کورینه باکتریوم ها دانه های متاکروماتیک دیده می شود. تشخیص قطعی از طریق تست های بیوشیمیایی با تعیین توالی ژنی اختصاصی گونه صورت می گیرد.
دیفتری تنفسی با شروع ناگهانی فارنژیت اگزوداتیو، گلودرد، تب با درجه پایین، کسالت و تجمع غشاء کاذب ضخیم بر روی حلق ایجاد می شود. مشکلات قلبی عصبی در بیماران شدید ناشی از توکسین باکتری است. دیفتری پوستی با یک پاپول بر روی پوست ایجاد شده و به سمت یک اسکارغیرخوب شونده پیش می رود و علائم سیستماتیک ایجاد می کند.
عفونت با آنتی توکسین دیفتری به منظور خنثی کردن اگزوتوکسین درمان می شود. استفاده از پنی سیلین و اریترومایسین برای ازبین بردن کورینه باکتریوم دیفتری و توقف تولید توکسین ارجحیت دارد. ایمن سازی بیمار در دوره نقاهت با توکسوئید دیفتری به منظور تحریک نمودن آنتی بادی های محافظتی باید صورت گیرد.
باکتری های کاپنوفیلیک آن هایی هستند که جهت رشد به CO2 نیاز دارند ، مثل بعضی سویه های کورینه باکتریوم.