کورْنِی، پیِر (۱۶۰۶ـ۱۶۸۴)(Corneille, Pierre)
کورْنِی، پیِر
نمایش نامه نویس فرانسوی. در تراژدیهایش، نظیر هوراس (۱۶۴۰)، سینا (۱۶۴۱)، و اُدیپ (۱۶۵۹)، که پایه های مکتب کلاسیک در تئاتر فرانسه بودند، از نیروی اراده ای تجلیل می شود که مطیع خرد است. کورنی پس از نخستین کمدی اش، مِلیت، که در ۱۶۲۹ به روی صحنه رفت، آثاری دیگر انتشار داد که سبب شد کاردینال ریشِلیو کوتاه زمانی او را حمایت کند. اولین شاهکارش، سید (لوسید)(۱۶۳۶)، به رغم آن که اعضای فرهنگستان بدان حمله کردند، با اقبال عمومی مواجه شد و در همان سال با عنوان توهم مضحکبه روی صحنه آمد. اگرچه کورنی در بین مردم طرفدار داشت، غضب گاه وبی گاه ریشلیو به کار او لطمه زد. پس از ۱۶۳۹، کورنی توانست (دوباره با برخورداری از حمایت ریشلیو) نمایش نامه هایی چون پولیوکت (۱۶۴۳)، کمدیِدروغگو (۱۶۴۳)، و رودوگونه(۱۶۴۵) را بنویسد. این مسئله سبب شد که در ۱۶۴۷ به عضویت فرهنگستان انتخاب شود. لوئی چهاردهم نمایش نامه های بعدی اش را پسندید.
کورْنِی، پیِر
نمایش نامه نویس فرانسوی. در تراژدیهایش، نظیر هوراس (۱۶۴۰)، سینا (۱۶۴۱)، و اُدیپ (۱۶۵۹)، که پایه های مکتب کلاسیک در تئاتر فرانسه بودند، از نیروی اراده ای تجلیل می شود که مطیع خرد است. کورنی پس از نخستین کمدی اش، مِلیت، که در ۱۶۲۹ به روی صحنه رفت، آثاری دیگر انتشار داد که سبب شد کاردینال ریشِلیو کوتاه زمانی او را حمایت کند. اولین شاهکارش، سید (لوسید)(۱۶۳۶)، به رغم آن که اعضای فرهنگستان بدان حمله کردند، با اقبال عمومی مواجه شد و در همان سال با عنوان توهم مضحکبه روی صحنه آمد. اگرچه کورنی در بین مردم طرفدار داشت، غضب گاه وبی گاه ریشلیو به کار او لطمه زد. پس از ۱۶۳۹، کورنی توانست (دوباره با برخورداری از حمایت ریشلیو) نمایش نامه هایی چون پولیوکت (۱۶۴۳)، کمدیِدروغگو (۱۶۴۳)، و رودوگونه(۱۶۴۵) را بنویسد. این مسئله سبب شد که در ۱۶۴۷ به عضویت فرهنگستان انتخاب شود. لوئی چهاردهم نمایش نامه های بعدی اش را پسندید.
wikijoo: کورنی،_پیر_(۱۶۰۶ـ۱۶۸۴)