کورنلیو ساودرا

کورنلیو خوداس تادِئو د ساوِدرا ئی رودریگز ( به اسپانیایی: Cornelio Judas Tadeo de Saavedra y Rodríguez؛ زاده ۱۵ سپتامبر ۱۷۵۹ در اوتویو - درگذشته ۲۹ مارس ۱۸۲۹ در بوینس آیرس ) افسر نظامی و دولتمرد اهل نایب الملک ریو د لا پلاتا بود. وی در انقلاب مه ( اولین گام استقلال آرژانتین از اسپانیا ) نقش مهمی داشت و به عنوان رئیس اولین دولت، یا پریمرا خونتا، منصوب شد. ساودرا اولین افسر فرمانده هنگ وطن پرستان بود که پس از حملات سرنوشت ساز انگلیس به ریو د لا پلاتا ایجاد شد. افزایش نظامی گری در شهر و آرامش سیستم کاستاها باعث شد تا ساودرا به عنوان یک فرد کریولو، به چهره ای برجسته در سیاست های محلی بدل شود. مداخله وی برای خنثی کردن شورش آلزاگا و اجازه دادن به نایب الملک سانتیاگو د لینیرس برای در قدرت ماندن، تعیین کننده بود. اگرچه او در طول جنگ شبه جزیره از تأسیس دولت خونتا در اسپانیا حمایت می کرد، اما او خواهان این بود که کریولها نقش بیشتری در آن داشته باشد. وی همچنین از اقدامات عجولانه حذر می کرد و چون هنگ وی در هر اقدامی علیه نایب الملک بسیار تعیین کننده بود، تا زمانی که لحظه استراتژیک خوبی برای انجام این کار نبود، او کمک به شورشیان را انکار می کرد. این فرصت در مه ۱۸۱۰ به وجود آمد و انقلاب مه با موفقیت نایب الملک را برکنار کرد.
ساودرا به عنوان رئیس پریمرا خونتا منصوب شد که پس از آن قدرت را به دست گرفت. سیاست محلی به زودی بین او و وزیر ماریانو مورنو تقسیم شد. ساودرا خواهان تغییرات تدریجی بود، در حالی که مورنو تغییرات بنیادی تر را تبلیغ می کرد. ساودرا با نمایندگانی از استان های دیگر گسترش خونتا را تشویق کرد. این باعث شد مورنو در اقلیت قرار گیرد و استعفا دهد. شورشی که بعداً به نفع ساودرا انجام شد، طرفداران باقیمانده مورنو را نیز مجبور به استعفا کرد. وی پس از شکست در اولین اردوکشی به پرو علیا، مقام ریاست جمهوری را ترک کرد و به رهبری ارتش شمال پیوست. مخالفان سیاسی، که اولین سه نفره را تأسیس کردند، حکم بازداشت ساودرا را صادر کردند. ساودرا تا سال ۱۸۱۵ در تبعید ماند و نهایتاً همه اتهامات علیه وی برداشته شد.