کورنبرگ ارتور

کورنبرگ آرتور. کورْنْبِرگ، آرْتور (۱۹۱۸- 2007م)(Kornberg, Arthur)
کورْنْبِرگ، آرْتور
متخصص امریکایی بیوشیمی. در ۱۹۵۶، موفق به کشف آنزیم هایی شد که ساختمان آر اِن اِی (ریبونوکلئیک اسید) و دی اِن اِی (داکسی ریبونوکلئیک اسید) را کاتالیز می کنند و به همین سبب جایزۀ نوبل پزشکی ۱۹۵۹ را دریافت کرد. در ۱۹۶۹، دی اِن اِی ویروسی مصنوعی را سنتز کرد که از لحاظ زیستی فعال بود. در نیویورک زاده شد و در دانشکدۀ پزشکی دانشگاه راچستر درس خواند. قبل از ریاست بخش بیوشیمی دانشگاه استنفورد، مسئولیت های مهمی را در دانشکدۀ پزشکی دانشگاه واشینگتن (۱۹۵۳) و دانشکدۀ پزشکی دانشگاه استنفورد، در پالوآلتوی کالیفرنیا (۱۹۵۹) برعهده داشت. در ۱۹۵۷، دی اِن اِی مصنوعی ساخت، ولی این دی اِن اِی، فعالیت ژنتیکی ناقصی از خود نشان می داد. پس از آن، سعی کرد دی اِن اِی ساده تری بسازد؛ دی اِن اِی ویروس شناخته شده ای با نام Phi X۱۷۴، که تک رشته ای و حلقوی بود و فعالیت ویروس (آلودگی عفونی) با شکسته شدن حلقه از بین می رفت. در ۱۹۶۶، آنزیمی کشف کرد که برای بستن حلقه لازم بود. وقتی دی اِن اِی سنتزی به کشت سلول های باکتری اضافه شد، این سلول ها فعالیت طبیعی خود را قطع، و شروع به تولید ویروس های Phi X۱۷۴ کردند.