کورمک مک کارتی ( انگلیسی: Cormac McCarthy؛ ۲۰ ژوئیهٔ ۱۹۳۳ – ۱۳ ژوئن ۲۰۲۳ ) که با نام چارلز مک کارتی ( به انگلیسی: Charles McCarthy ) زاده شد رمان نویس و نمایش نامه نویس آمریکایی بود.
مک کارتی از نظر بعضی منتقدان نویسندهٔ سردی بود که سوژه هایش را دور از خودش نگه می دارد و نگاه بالینی به آن ها می اندازد. او در سال ۲۰۰۷ برنده جایزه پولیتزر شد.
کورمک مک کارتی در ۲۰ ژوئیهٔ سال ۱۹۳۳ در شهر پراویدنس ایالت رودآیلند زاده شد. او همراه ۵ خواهر و برادر در یک خانهٔ بزرگ در شهر ناکسویل ایالت تنسی بزرگ شد. پدر مک کارتی در این شهر یک وکیل موفق بود. مک کارتی گفته بود. ما آدم های پولداری به حساب می آمدیم. چون آدم های دور و بر ما در آلونک های یک یا دو اتاقه زندگی می کردند.
کورمک مک کارتی که مثل پدرش نام چارلز بر رویش گذاشته شده بود از این که نام چارلز مک کارتی، عروسک معروف چارلی مک کارتی را تداعی می کرد متنفر بود و علی رغم ابراز نارضایتی صریح و آشکار پدرش، نام خود را به کورمک مک کارتی تغییر داد.
مک کارتی در سال ۱۹۵۱ وارد دانشگاه تنسی شد و ۲ سال بعد به نیروی هوایی ایالات متحده آمریکا پیوست. پس از استقرار در آلاسکا مجری یک برنامهٔ رادیویی شد و برای نخستین بار در عمر خود آثار ادبی را به طور جدی خواند. مک کارتی می گوید سبک نویسندگی اش را بسیار مدیون ویلیام فاکنر است و موبی دیک هرمان ملویل را کتاب محبوب خود می داند. نخستین رمان مک کارتی نگهبان ارکید بود.
با این که در چند سال اخیر تعریف و تمجیدهای زیادی نصیب مک کارتی شده، ولی او در بیشتر سال های عمر حرفه ای خود به جز برای شمار کمی از علاقه مندان و منتقدان، برای دیگران ناشناخته بود. آثار اولیهٔ او که داستان هایی سیاه، بدبینانه و پیچیده بودند و در کوهستان های آپالاشین رخ می دادند در گمنامی نوشته شده و تقریباً بلافاصله به عنوان کتاب های جمع شده در ته انباری با تخفیف فروخته می شدند.
شخصیت های رمان های اولیهٔ او غالباً آدم هایی بی خانمان و بی پول بودند که بی اجازه در کلبه هایی فاقد برق ساکن می شدند و در مناطق دور افتاده یا مکان هایی خالی بیابان ها به سختی زندگی می کردند.
کورمک مک کارتی وقتی از شدت فقر و بی پولی مجبور شد خود، موهای خود را اصلاح کند و در یک دریاچه حمام کند باز هم هیچ علاقه ای به داشتن یک شغل ثابت نشان نمی داد و پیشنهادهای کاری ای را که به او می شد پس می زد. همسر ا. دولیزله یک بار در مصاحبه ای گفته بود:
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفمک کارتی از نظر بعضی منتقدان نویسندهٔ سردی بود که سوژه هایش را دور از خودش نگه می دارد و نگاه بالینی به آن ها می اندازد. او در سال ۲۰۰۷ برنده جایزه پولیتزر شد.
کورمک مک کارتی در ۲۰ ژوئیهٔ سال ۱۹۳۳ در شهر پراویدنس ایالت رودآیلند زاده شد. او همراه ۵ خواهر و برادر در یک خانهٔ بزرگ در شهر ناکسویل ایالت تنسی بزرگ شد. پدر مک کارتی در این شهر یک وکیل موفق بود. مک کارتی گفته بود. ما آدم های پولداری به حساب می آمدیم. چون آدم های دور و بر ما در آلونک های یک یا دو اتاقه زندگی می کردند.
کورمک مک کارتی که مثل پدرش نام چارلز بر رویش گذاشته شده بود از این که نام چارلز مک کارتی، عروسک معروف چارلی مک کارتی را تداعی می کرد متنفر بود و علی رغم ابراز نارضایتی صریح و آشکار پدرش، نام خود را به کورمک مک کارتی تغییر داد.
مک کارتی در سال ۱۹۵۱ وارد دانشگاه تنسی شد و ۲ سال بعد به نیروی هوایی ایالات متحده آمریکا پیوست. پس از استقرار در آلاسکا مجری یک برنامهٔ رادیویی شد و برای نخستین بار در عمر خود آثار ادبی را به طور جدی خواند. مک کارتی می گوید سبک نویسندگی اش را بسیار مدیون ویلیام فاکنر است و موبی دیک هرمان ملویل را کتاب محبوب خود می داند. نخستین رمان مک کارتی نگهبان ارکید بود.
با این که در چند سال اخیر تعریف و تمجیدهای زیادی نصیب مک کارتی شده، ولی او در بیشتر سال های عمر حرفه ای خود به جز برای شمار کمی از علاقه مندان و منتقدان، برای دیگران ناشناخته بود. آثار اولیهٔ او که داستان هایی سیاه، بدبینانه و پیچیده بودند و در کوهستان های آپالاشین رخ می دادند در گمنامی نوشته شده و تقریباً بلافاصله به عنوان کتاب های جمع شده در ته انباری با تخفیف فروخته می شدند.
شخصیت های رمان های اولیهٔ او غالباً آدم هایی بی خانمان و بی پول بودند که بی اجازه در کلبه هایی فاقد برق ساکن می شدند و در مناطق دور افتاده یا مکان هایی خالی بیابان ها به سختی زندگی می کردند.
کورمک مک کارتی وقتی از شدت فقر و بی پولی مجبور شد خود، موهای خود را اصلاح کند و در یک دریاچه حمام کند باز هم هیچ علاقه ای به داشتن یک شغل ثابت نشان نمی داد و پیشنهادهای کاری ای را که به او می شد پس می زد. همسر ا. دولیزله یک بار در مصاحبه ای گفته بود:
wiki: کورمک مک کارتی