کورروده

کورروده[ ۱] یا سِکوم ( به انگلیسی: Cecum ) بخش آغازین روده بزرگ ( فراخ روده ) است که زائده آپاندیس نیز به انتهای بن بست آن متصل می شود. کورروده بین درازروده ( ایلئوم ) و پس روده ( کولون ) قرار دارد. در ابتدای کورروده دریچه دراز - کورروده ای ( دریچه ایلئوسکال ) قرار دارد که مانع بازگشت مدفوع از روده بزرگ به روده باریک می شود.
کورروده به صورت کیسهٔ بزرگ و بن بستی است که قسمت ابتدایی روده بزرگ را می سازد. کورروده در پایین دریچهٔ ایلئوسکال و در حفرهٔ تهیگاهی ( ایلیاک ) راست قرار دارد. کورروده بسیار کوتاه است. پهنای کورروده از درازایش بیشتر است و دارای طولی در حدود ۷ سانتی متر و عرضی برابر با ۶ سانتی متر می باشد. [ ۲]
کورروده از قدام با قوس های روده و صفاق و از خلف با ماهیچه مازویی بزرگ ( سوآس ماژور ) راست، ماهیچه تهیگاهی ( ایلیاکوس ) راست، عصب رانی، عصب تناسلی رانی ( ژنیتوفمورال ) و عصب پوستی رانی بیرونی راست مجاورت دارد. به سطح خلفی داخلی سکوم، آپاندیس متصل می شود.
خون رسانی کورروده، توسط سرخرگ های کورروده ای ( سکال ) پیشین و پسین ( شاخه های شریان ایلئوکولیک ) می باشد. سیاهرگ های کوروده ای پیشن و پسین به سیاهرگ روده بندی ( مزانتریک ) بالایی تخلیه می شوند. اعصاب سمپاتیک و پاراسمپاتیک ( واگ ) از طریق شبکهٔ مزانتریک فوقانی، کورروده را عصب دهی می کنند.