کورذهن

کورذهن، کورذهنی یا ذهن کوری ( به انگلیسی: Mind - blindness ) ، نظریه ای است که ابتدا در سال ۱۹۹۰ ایجاد شد که افراد اوتیسمی را با نظریه ذهن ( ToM ) به عنوان کمبود یا تأخیر رشدی توضیح می دهد، به این معنی که آنها توانایی نسبت دادن حالت های ذهنی به دیگران را ندارند. [ ۱] [ ۲] [ ۳] طبق این نظریه، نبود ToM معادل نبود همدلی شناختی و عاطفی در نظر گرفته می شود. [ ۴] کورذهن در افراد اوتیسمی، در نظریه که کمبود ToM در نظر گرفته می شود، به معنای ناتوانی در پیش بینی رفتار و نسبت دادن حالت های روانی از جمله باورها، خواسته ها، هیجان ها یا میل های افراد دیگر است. [ ۵] نظریه کورذهنی ادعا می کند که کودکانی که در این رشد تأخیر دارند، اغلب به اوتیسم دچار می شوند. [ ۶] [ ۴] یکی از حامیان اصلی کورذهنی، سایمون بارون کوهن بود که بعداً نظریه همدلی - سیستم سازی را مطرح کرد. [ ۶]
از زمان ایجاد شواهد قوی برای نشان دادن ناهمگونی اوتیسم و بسیاری از تکرارهای ناموفق مطالعات نظریه کلاسیک ذهن، کورذهنی عموماً توسط جامعه علمی رد شده است. [ ۷] [ ۸] [ ۹]