کوردووا شهر

دانشنامه آزاد فارسی

کوردووا (آرژانتین) شهر. کورْدووا (آرژانتین)، شهر (Cordoba)
نمایی از شهر کودووا، آرژانتین
شهری صنعتی و مرکز استان کوردووا، در مرکز آرژانتین، کنار رود پریمرو (سوکویا). در ارتفاع ۴۰۰متری از سطح دریا و در دامنۀ سیرا چیکا، بین پامپاس در شرق و کوه های آند در غرب، قرار دارد. جمعیت آن ۱,۴۸۶,۲۰۰ نفر است (۲۰۰۳). سیمان و شیشه تولید می کند و صنعت نساجی و خودروسازی دارد.

کورْدووا، شهر (Cordoba)
کورْدووا، شهر
(به عربی: قُرطُبه) مرکز استان کوردووا در ایالت اندلس، جنوب اسپانیا، بر ساحل رود گوادالکیویر، با ۳۲۱,۱۶۴ نفر جمعیت (۲۰۰۵). از مهم ترین شهرهای اسپانیا و مرکز مبادلات تجاری به ویژه زیتون و مرکبات نواحی اطراف و دارای صنایع متعدد سبک و سنگین است. کالاهای چرمی و مسی نیز تولید می کند. در عهد باستان در دوران فینیقی ها و کارتاژی ها اهمیت داشت. در ۱۵۲پ م به تصرّف روم درآمد و مهاجران رومی در آن جا سکنی گزیدند. در دهۀ دوم قرن ۵م به دست واندال ها ویران شد. در ۵۵۴م، بیزانسی ها بر آن مسلط شدند. در ۵۷۱م به تسخیر ویزیگوت ها درآمد. در ۹۲ق/۷۱۱م، مُغَیث الرومی، از سرداران طارق بن زیاد، آن را فتح کرد. در ۱۳۳ق، اولین مسجد جامع مغرب زمین در محل کلیسای سان ویسنته، که خود جای معبد رومی را گرفته بود، بنا شد. در ۱۴۸ق عبدالرحمان بن معاویه، که از کشتار امویان در سوریه جان به در برده بود، بر کوردووا مسلط و رونق این شهر از همان زمان آغاز شد و در تمام دورۀ حکومت اموی اندلس ادامه یافت. این شهر در غرب اسلامی همان شکوه و منزلتی را یافت که دمشق و بغداد در شرق داشتند. عبدالرحمان سوم (۳۰۰ـ۳۵۰) برجسته ترین فرمانروای عرب در اسپانیا، مسجد مزبور را که در زلزلۀ ۸۸۰م سخت آسیب دیده بود بازسازی و کاخ ها و بناهای مدینةالزهرا را در دامنۀ سیرانوادا برای همسر خود احداث کرد. بعد از زوال امویان اندلس، عبّادیان اشبیلیه (سویل) در ۱۰۷۰، مرابطون در ۱۰۹۱، و موحدون در ۱۱۴۸ بر قرطبه حکم راندند. در ۱۲۳۶م، فردیناند سوم کاستیلی بر این شهر مسلط شد. مسجد جامع منحصربه فرد آن به کلیسا مبدل شد، اما نام آن نزد مردم همچنان به صورت مِسْکیتا (مسجد) باقی ماند. در جنگ های ناپلئونی فرانسویان شهر را غارت کردند (۱۸۰۸م). در حفاری های ۱۹۲۳ بقایای مدینةالزهرا از زیر خاک بیرون آورده شد و اکنون از یادماندهای ملی شمرده می شود. قرطبه به مدت ۲۵۰ سال یکی از مهم ترین مراکز علم و فکر و اندیشه در جهان بود. بزرگانی چون ابن حزم (وفات ۴۵۶ق/۱۰۶۴م)، ابن رشد (وفات ۵۹۵ق/۱۱۹۸)، و ابن میمون (وفات ۶۰۱ق/۱۲۰۴م) از این شهر برخاستند.

پیشنهاد کاربران

بپرس