کورتیزون

/kortizon/

معنی انگلیسی:
cortisone

دانشنامه عمومی

کورتیزون ( به انگلیسی: Cortisone ) با فرمول شیمیایی C21H28O5 یا 17 - hydroxy - 11 - dehydrocorticosterone یک هورمون استروئیدی ۲۱ کربنی با شناسه پاب کم 177612 است. که جرم مولی آن ۳۷۶٫۰ گرم بر مول می باشد. این هورمون در بدن به طور عمده از غدد فوق کلیوی ترشح می شود. این ترکیب به صورت داروی تزریقی نیز به کار می رود.
کورتیزون می تواند به عنوان یک پیش دارو تجویز شود، به این معنی که پس از تجویز باید توسط بدن ( به ویژه کبد ) به کورتیزول تبدیل شود تا مؤثر باشد. این دارو برای درمان انواع بیماری ها استفاده می شود و می تواند به صورت داخل وریدی، خوراکی، داخل مفصلی ( در مفصل ) یا از راه پوست تجویز شود. کورتیزون عناصر گوناگون سیستم ایمنی را سرکوب می کند و در نتیجه التهاب و درد و تورم ناشی از آن را کاهش می دهد. خطراتی به ویژه در استفاده درازمدت از آن وجود دارد، با این حال، استفاده از کورتیزون تنها منجر به فعالیت بسیار خفیف می شود و اغلب به جای آن از استروئیدهای قوی تری استفاده می شود.
عکس کورتیزونعکس کورتیزون
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

دانشنامه آزاد فارسی

کورْتیزون (cortisone)
کورْتیزون
هورمون کورتیکواستروئیدطبیعی، تولیدشده در غدد فوق کلیوی. امروزه این هورمون به سبب خاصیت ضدالتهابیاش، به صورت مصنوعی هم ساخته می شود. تادئوس رایششتاین در شهر بازلسوئیس کورتیزون را کشف کرد و فیلیپ هنچ و ادوارد کندال امریکایی استفادۀ بالینی از آن را در درمان آرتریت روماتوئید آغاز کردند. این سه نفر جایزۀ نوبل ۱۹۵۰ را مشترکاً دریافت کردند. اولین بار این هورمون با استفاده از اجزای صفرای گاو ساخته شد. اکنون، تولید تجاری آن با استفاده از سیب زمینی مکزیکی صورت می گیرد یا آن را به منزلۀ محصول جانبی گیاه کنف تولید می کنند. کورتیزون در درمان حساسیت ها، بعضی از سرطان ها و آرتریت روماتوئید کاربرد دارد. عوارض جانبی آن عبارت اند از تحلیل رفتن عضلات، تغییر الگوی توزیع چربی در بدن، دیابت، نازک و شکننده شدن استخوان ها، و بالارفتن فشار خون.

مترادف ها

cortisone (اسم)
کورتیزون

فارسی به عربی

کورتیزون

پیشنهاد کاربران

بپرس