کورانه

لغت نامه دهخدا

کورانه. [ ن َ / ن ِ ] ( ص نسبی ، ق مرکب ) علی العمیاء. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). کورکورانه. ( فرهنگ فارسی معین ) :
ما که کورانه عصاها می زنیم
لاجرم قندیلها را بشکنیم.
مولوی.

کورانه. [ ن َ / ن ِ ] ( اِخ ) دهی از دهستان برادوست که در بخش صومای شهرستان ارومیه واقع است و 186 تن سکنه دارد. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4 ).

کورانه. [ ن َ / ن ِ ] ( اِخ ) دهی از دهستان ترگور که در بخش سلوانای شهرستان ارومیه واقع است و 175 تن سکنه دارد. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4 ).

فرهنگ فارسی

نسنجیده نا سنجیده علی العمیائ کورانه . یا اطاعت کور کورانه . پیروی نسنجیده و بی گفتگو از کسی .

فرهنگ عمید

= کورکورانه

پیشنهاد کاربران

بپرس