کور کورکی

لغت نامه دهخدا

کورکورکی. [ رَ ] ( ص نسبی ، ق مرکب ) راه رفتن آهسته و بااحتیاط در تاریکی چون کوران.

فرهنگ فارسی

را ه رفتن آهسته و با احتیاط در تاریکی چون کوران

گویش مازنی

/koor kooraki/ از روی بی فکری – کورکورانه

پیشنهاد کاربران

بپرس