کور و کل

لغت نامه دهخدا

کور و کل. [ رُ ک َ ] ( ترکیب عطفی ، ص مرکب ) کور و کچل. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). رجوع به کور و کچل شود.

فرهنگ فارسی

کور و کچل

پیشنهاد کاربران

بپرس