کور مقری

لغت نامه دهخدا

کور مقری. [ رِ م ُ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کور مادرزاد. ( از آنندراج ) ( از غیاث ).

فرهنگ فارسی

کور مادر زاد

پیشنهاد کاربران

بپرس