کور فهم

لغت نامه دهخدا

کورفهم.[ ف َ ] ( ص مرکب ) کورباطن. ( آنندراج ) ( فرهنگ فارسی معین ). دیرفهم. کندفهم. کودن. رجوع به کورباطن شود.

کند فهم کم هوش کور دل : مدار چشم ازین کور باطنان انصاف که گشته است بعنقا هم آشیان انصاف . ( صائب )

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید