کودای، زولْتان (۱۸۸۲ـ۱۹۶۷)(Kodaly, Zoltan)
کودای، زولْتان
آهنگ ساز و متخصص تعلیم و تربیت مجار. با همکاری بلا بارتوک به ضبط و ترانه نویسی موسیقی محلی مجار پرداخت، و گام ها و ریتم های آن را در قالب سبک ملی گرایانۀ ظریفی تجسم بخشید. ازجمله آثار اوست: کانتات پسالموس هونگاریکوس (مزمور مجار) (۱۹۲۳)، یک اپرا کمیک به نام هاری یانوش (۱۹۲۵ـ۱۹۲۷)، و رقص ها و واریاسیون های ارکستری. «روش کودای»، آموزش موسیقی در مدارس، کاربرد گسترده ای دارد. کودای در کودکی تعلیم ویولن می گرفت، در گروه کُر یک کلیسای جامع آواز می خواند، و سعی داشت بدون داشتن یک آموزش نظام مند آهنگ سازی کند. در سال ۱۹۰۰، پس از زندگی در شهرستان های کوچک، وارد دانشگاه بوداپست شد تا علوم بخواند، اما در کنسرواتوار نیز ثبت نام کرد. به مطالعه و بررسی ترانۀ محلی مجار پرداخت و در ۱۹۰۶ پایان نامۀ دانشگاهی خود را در این باره نوشت؛ همان سال شامگاه تابستانیاو نخستین بار در بوداپست اجرا شد .از ۱۹۰۷ تا ۱۹۱۴ با همکاری بارتوک به گردآوری ترانه های محلی مشغول بود. در مقام استاد به استخدام کنسرواتوار درآمد و در ۱۹۱۹ معاون مدیر شد. از آغاز جشنواره های انجمن بین المللی موسیقی معاصر در ۱۹۲۳ آثار او در این جشنواره ها به اجرا درآمدند. در ۱۹۲۴ بئاتریس هَریسونزیباترین کار مجلسی او، سونات برای تک نوازی ویولن سل، را بارها در لندن اجرا کرد و نخستین اجراهای سوییت هاری یانوش در ۱۹۲۷ و رقص های ماروسِک در ۱۹۳۰ موفقیت های بیشتری در صحنۀ بین المللی به همراه آوردند. اثر محبوب پسالموس هونگاریکوس از ۱۹۲۷ در لندن و نیویورک به اجرا درآمد؛ هنری وودنیز در کنسرت هایی در ۱۹۳۰ و ۱۹۳۱ در لندن شامگاه تابستانی و رقص هایی از گالانتارا وارد برنامه کرد. واریاسیون هایی برمبنای یک ترانۀ محلی مجار: طاووس در ۱۹۳۹ برای ارکستر کنسرت خِبووو کنسرتو برای ارکستردر ۱۹۴۱ برای ارکستر سمفونی شیکاگو ساخته شد. آخرین اثر او برای ارکستر سمفونی در دو «به یاد آرتورو توسکانینی» بود، که نخستین بار در ۱۹۶۱ در شهر لوسِرن سوئیس به رهبری فِرِنتس فریچایبه اجرا درآمد .در ۱۹۴۵، کودای رئیس شورای هنرهای مجاری شد، و در ۱۹۶۷ مدال طلای انجمن فیلارمونیک سلطنتی را دریافت کرد .در ۱۹۶۰ از دانشگاه آکسفورد دکترای افتخاری موسیقی گرفت.
کودای، زولْتان
آهنگ ساز و متخصص تعلیم و تربیت مجار. با همکاری بلا بارتوک به ضبط و ترانه نویسی موسیقی محلی مجار پرداخت، و گام ها و ریتم های آن را در قالب سبک ملی گرایانۀ ظریفی تجسم بخشید. ازجمله آثار اوست: کانتات پسالموس هونگاریکوس (مزمور مجار) (۱۹۲۳)، یک اپرا کمیک به نام هاری یانوش (۱۹۲۵ـ۱۹۲۷)، و رقص ها و واریاسیون های ارکستری. «روش کودای»، آموزش موسیقی در مدارس، کاربرد گسترده ای دارد. کودای در کودکی تعلیم ویولن می گرفت، در گروه کُر یک کلیسای جامع آواز می خواند، و سعی داشت بدون داشتن یک آموزش نظام مند آهنگ سازی کند. در سال ۱۹۰۰، پس از زندگی در شهرستان های کوچک، وارد دانشگاه بوداپست شد تا علوم بخواند، اما در کنسرواتوار نیز ثبت نام کرد. به مطالعه و بررسی ترانۀ محلی مجار پرداخت و در ۱۹۰۶ پایان نامۀ دانشگاهی خود را در این باره نوشت؛ همان سال شامگاه تابستانیاو نخستین بار در بوداپست اجرا شد .از ۱۹۰۷ تا ۱۹۱۴ با همکاری بارتوک به گردآوری ترانه های محلی مشغول بود. در مقام استاد به استخدام کنسرواتوار درآمد و در ۱۹۱۹ معاون مدیر شد. از آغاز جشنواره های انجمن بین المللی موسیقی معاصر در ۱۹۲۳ آثار او در این جشنواره ها به اجرا درآمدند. در ۱۹۲۴ بئاتریس هَریسونزیباترین کار مجلسی او، سونات برای تک نوازی ویولن سل، را بارها در لندن اجرا کرد و نخستین اجراهای سوییت هاری یانوش در ۱۹۲۷ و رقص های ماروسِک در ۱۹۳۰ موفقیت های بیشتری در صحنۀ بین المللی به همراه آوردند. اثر محبوب پسالموس هونگاریکوس از ۱۹۲۷ در لندن و نیویورک به اجرا درآمد؛ هنری وودنیز در کنسرت هایی در ۱۹۳۰ و ۱۹۳۱ در لندن شامگاه تابستانی و رقص هایی از گالانتارا وارد برنامه کرد. واریاسیون هایی برمبنای یک ترانۀ محلی مجار: طاووس در ۱۹۳۹ برای ارکستر کنسرت خِبووو کنسرتو برای ارکستردر ۱۹۴۱ برای ارکستر سمفونی شیکاگو ساخته شد. آخرین اثر او برای ارکستر سمفونی در دو «به یاد آرتورو توسکانینی» بود، که نخستین بار در ۱۹۶۱ در شهر لوسِرن سوئیس به رهبری فِرِنتس فریچایبه اجرا درآمد .در ۱۹۴۵، کودای رئیس شورای هنرهای مجاری شد، و در ۱۹۶۷ مدال طلای انجمن فیلارمونیک سلطنتی را دریافت کرد .در ۱۹۶۰ از دانشگاه آکسفورد دکترای افتخاری موسیقی گرفت.
wikijoo: کودای،_زولتان_(۱۸۸۲ـ۱۹۶۷)