کوخِر، اِمیل (۱۸۴۱ـ ۱۹۱۷)(Kocher, Emil)
کوخِر، اِمیل
جراح سوئیسی. جایزۀ نوبل پزشکی ۱۹۰۹ را به سبب پژوهش در زمینۀ فیزیولوژی، آسـیـب شنـــاسی، و جـراحی غدۀ تیروئید به دست آورد. ۴۵ سال استاد جراحی بالینی دانشگاه برن بود. در برن زاده و از دانشگاه همان شهر فارغ التحصیل شد. مطالعاتش را در برلین، زیر نظر جوزف لیستر در لندن، و نیز در پاریس و وین ادامه داد. پس از بازگشت به برن در ۱۸۷۲، به ریاست مرکز جراحی دانشگاه رسید. او غدۀ تیروئید برخی از بیمارانش را کاملاً بر داشت و دریافت که به دنبال این عمل، بیمارانش دچار کرتینیسم شدند. برای پیش گیری از بروز این مشکل، کوخر در عمل های بعدی بخشی از تیروئید را در محل باقی می گذاشت تا هورمون تیروکسین لازم برای بدن را تولید کند. این کار او باعث شد پژوهش های متعدد دیگری در زمینۀ تیروئید صورت گیرد و نقطۀ شروعی برای یافتن درمان دارویی بیماری های آن شد. علاوه بر این، کوخر به سبب استفاده از روش های گندزدایی، ابداع روشی برای جاانداختن دررفتگی شانه، و مهارتش در جراحی مغز، معده، و کیسۀ صفرا شهرت دارد.
کوخِر، اِمیل
جراح سوئیسی. جایزۀ نوبل پزشکی ۱۹۰۹ را به سبب پژوهش در زمینۀ فیزیولوژی، آسـیـب شنـــاسی، و جـراحی غدۀ تیروئید به دست آورد. ۴۵ سال استاد جراحی بالینی دانشگاه برن بود. در برن زاده و از دانشگاه همان شهر فارغ التحصیل شد. مطالعاتش را در برلین، زیر نظر جوزف لیستر در لندن، و نیز در پاریس و وین ادامه داد. پس از بازگشت به برن در ۱۸۷۲، به ریاست مرکز جراحی دانشگاه رسید. او غدۀ تیروئید برخی از بیمارانش را کاملاً بر داشت و دریافت که به دنبال این عمل، بیمارانش دچار کرتینیسم شدند. برای پیش گیری از بروز این مشکل، کوخر در عمل های بعدی بخشی از تیروئید را در محل باقی می گذاشت تا هورمون تیروکسین لازم برای بدن را تولید کند. این کار او باعث شد پژوهش های متعدد دیگری در زمینۀ تیروئید صورت گیرد و نقطۀ شروعی برای یافتن درمان دارویی بیماری های آن شد. علاوه بر این، کوخر به سبب استفاده از روش های گندزدایی، ابداع روشی برای جاانداختن دررفتگی شانه، و مهارتش در جراحی مغز، معده، و کیسۀ صفرا شهرت دارد.
wikijoo: کوخر،_امیل_(۱۸۴۱ـ_۱۹۱۷)