کوته دیدگی. [ ت َه ْ دی دَ / دِ ] ( حامص مرکب ) حالت وچگونگی کوته دیده. کوته بینی. کوتاه بینی : ز یزدان دان نه از ارکان که کوته دیدگی باشدکه خطی کز خرد خیزد تو آن را از بنان بینی.سنائی.رجوع به کوته دید، کوته بینی و کوتاه بینی شود.