کوبله
لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی
دانشنامه آزاد فارسی
کوبِلِه (Cybele)
کوبِلِه
(یا: آگدیستیس؛ سیبِل) در اسطوره های فریگیه، ایزدبانوی زمین و مادر اعظم خدایان. یونانیان آسیای صغیر او را با رئا همانند می دانستند؛ او از تیتانها و مادر زئوس بود. در ابتدا دوجنسیتی بود، اما خدایان او را اخته کردند. نانا، دختر سانگاریوس خدای رودها، از میوۀ درخت ها حامله شد و آتیسهمسر کوبله را به دنیا آورد.کوبله، که از بی وفایی او به خشم آمده بود، او را به مرض جنون دچار کرد. در این حال، آتیس خود را اخته کرد و براثر خون ریزی ناشی از آن جان سپرد. منشأ کوبله به دوران ماقبل تاریخ آسیای صغیر بازمی گردد. یونانیان و رومیان او را با نام هایی همچون آگدیستیس، دیندومنه و اسامی دیگری می شناختند که از پرستشگاه های اصلی او مشتق شده بودند. در قرن ۶پ م در بوئتیا (بوئس) او را می شناختند، اما تا ۲۰۰ سال بعد هنوز آوازه اش به آتیک نرسید. آتیک در مجاورت آن جا قرار داشت. دیری نگذشت که یونانیان او را با رئا همانند دانستند، اما گاهی او را بدون آتیس می پرستیدند. یونانیان سرانجام او را با گایا، الهۀ زمین، یا دِمِتِر، الهۀ کشاورزی، درآمیختند. درپی پیشگویی غیب گویان معبد کوبله، مبنی بر این که او رومیان را در جنگ های پونی علیه هانیبال سردار کارتاژی یاری خواهد داد، پرستش کوبله در روم از نقطه ای در پِسینوس، واقع در گالاتئا، در ۲۰۴پ م رواج یافت. در روم او را با ایزدبانوهای متعددی نظیر مایا، الهۀ بهار در نزد رومیان، اُپْس (در یونانی، رئا)، الهۀ باروری، تِلوس، الهۀ زمین و سِرِس، الهۀ غلات، همانند می دانست. برایش معبدی بر بلندی های پالاتین ساخته شد که نماد مقدس این الهه، شهاب سنگی که گمان می رفت هدیۀ آسمان است و تا پیش از آن زمان در پسینوس از آن نگهداری می شد، قرار داشت. جمعی متشکل از یک کاهن و کاهنۀ اعظم، و خادمان خواجۀ پرستشگاه (گالیها) بر مراسم پرستش کوبله نظارت داشتند. این آیین ها که با شادخواری، رقص های وجدآور، زنجیرزنی و خوداخته کردن برای کاهنان جوان همراه بود، تا شروع دوران امپراتوری برای شهروندان رومی ممنوع بود. مراسم سالانۀ این جشن ابتدا فقط در روز ۴ آوریل برگزار می شد، ولی از زمان سلطنت کلودیوس دو هفته (۱۵ تا ۲۷ مارس) طول می کشید. کوبله را غالباً سوار بر ارابه ای نمایش داده اند که دو شیر آن را می کشند؛ این شیرها همان عشاق او، آتالانتا و هیپومِنِس، و نشانۀ اقتدار او بر جانوران وحشی اند. کوبله تمثیل زمین و باروری آن است. او را در کنار انبوهی از میوه تصور می کنند.
کوبِلِه
(یا: آگدیستیس؛ سیبِل) در اسطوره های فریگیه، ایزدبانوی زمین و مادر اعظم خدایان. یونانیان آسیای صغیر او را با رئا همانند می دانستند؛ او از تیتانها و مادر زئوس بود. در ابتدا دوجنسیتی بود، اما خدایان او را اخته کردند. نانا، دختر سانگاریوس خدای رودها، از میوۀ درخت ها حامله شد و آتیسهمسر کوبله را به دنیا آورد.کوبله، که از بی وفایی او به خشم آمده بود، او را به مرض جنون دچار کرد. در این حال، آتیس خود را اخته کرد و براثر خون ریزی ناشی از آن جان سپرد. منشأ کوبله به دوران ماقبل تاریخ آسیای صغیر بازمی گردد. یونانیان و رومیان او را با نام هایی همچون آگدیستیس، دیندومنه و اسامی دیگری می شناختند که از پرستشگاه های اصلی او مشتق شده بودند. در قرن ۶پ م در بوئتیا (بوئس) او را می شناختند، اما تا ۲۰۰ سال بعد هنوز آوازه اش به آتیک نرسید. آتیک در مجاورت آن جا قرار داشت. دیری نگذشت که یونانیان او را با رئا همانند دانستند، اما گاهی او را بدون آتیس می پرستیدند. یونانیان سرانجام او را با گایا، الهۀ زمین، یا دِمِتِر، الهۀ کشاورزی، درآمیختند. درپی پیشگویی غیب گویان معبد کوبله، مبنی بر این که او رومیان را در جنگ های پونی علیه هانیبال سردار کارتاژی یاری خواهد داد، پرستش کوبله در روم از نقطه ای در پِسینوس، واقع در گالاتئا، در ۲۰۴پ م رواج یافت. در روم او را با ایزدبانوهای متعددی نظیر مایا، الهۀ بهار در نزد رومیان، اُپْس (در یونانی، رئا)، الهۀ باروری، تِلوس، الهۀ زمین و سِرِس، الهۀ غلات، همانند می دانست. برایش معبدی بر بلندی های پالاتین ساخته شد که نماد مقدس این الهه، شهاب سنگی که گمان می رفت هدیۀ آسمان است و تا پیش از آن زمان در پسینوس از آن نگهداری می شد، قرار داشت. جمعی متشکل از یک کاهن و کاهنۀ اعظم، و خادمان خواجۀ پرستشگاه (گالیها) بر مراسم پرستش کوبله نظارت داشتند. این آیین ها که با شادخواری، رقص های وجدآور، زنجیرزنی و خوداخته کردن برای کاهنان جوان همراه بود، تا شروع دوران امپراتوری برای شهروندان رومی ممنوع بود. مراسم سالانۀ این جشن ابتدا فقط در روز ۴ آوریل برگزار می شد، ولی از زمان سلطنت کلودیوس دو هفته (۱۵ تا ۲۷ مارس) طول می کشید. کوبله را غالباً سوار بر ارابه ای نمایش داده اند که دو شیر آن را می کشند؛ این شیرها همان عشاق او، آتالانتا و هیپومِنِس، و نشانۀ اقتدار او بر جانوران وحشی اند. کوبله تمثیل زمین و باروری آن است. او را در کنار انبوهی از میوه تصور می کنند.
wikijoo: کوبله
پیشنهاد کاربران
حباب، قطره ای آب که در میان آن هوا باشد