کوافر

لغت نامه دهخدا

کوافر. [ ک َ ف ِ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ کافرة. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). رجوع به کافر و کافرة شود.

کوافر. [ ک َ ف ِ ] ( ع اِ ) خمهای بزرگ. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). خمها. ( از اقرب الموارد ).

کوافر. [ ک َ ف ِ ] ( ع اِ ) ج ِ کافور. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). ج ِ کافور به معنی شکوفه خرما. ( آنندراج ). و رجوع به کافور شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس