کو اون ( به انگلیسی: Ko Un ) ( به کره ای: 고은 ) ( زاده ۱ آگوست یا ۱۱ آوریل ۱۹۳۳ ) شاعر، مترجم و فعال سیاسی اهل کره جنوبی است. آثار او به بیش از ۱۵ زبان ترجمه شده است. بسیاری از سال های عمر وی در زندان سپری شده است. [ ۱] او را اغلب به عنوان برندۀ احتمالی نوبل ادبیات در نظر می گیرند[ ۲] به طوری که در هنگام اعلام نتایج هر دوره از این جایزه، اغلب خبرنگاران در مقابل خانهٔ وی جمع می شوند. [ ۱] [ ۳]
کو در سال ۱۹۳۳ در گانسان و با نام کو اون تائه زاده شد. هنگامی که جنگ کره آغاز شد وی در مدرسهٔ راهنمایی گانسان درس می خواند. جنگ کره روی کو از لحاظ روحی و جسمی تأثیر زیادی گذاشت؛ جنگ باعث مرگ بسیاری از بستگان و دوستان وی شد و او نیز از لحاظ روانی آسیب شدیدی دید. در همین دوران، در دوره ای که کو دچار یک بحران روحی شدید شده بود با ریختن اسید در گوش خود، شنوایی اش آسیب شدیدی دید و هنگامی که در سال ۱۹۷۹ مورد ضرب و شتم پلیس قرار گرفت، این آسیب دیدگی شدت یافت.
در سال ۱۹۵۲ پیش از پایان جنگ کره کو به یک راهب بودایی بدل شد و پس از یک دوره زندگی رهبانی، در سال ۱۹۶۲ تصمیم گرفت به دنیای فعال و مادی بازگشته و شاعر فدایی شود. از سال ۱۹۶۳ تا ۱۹۶۶ او در ججو - دو زندگی می کرد، جایی که او یک مدرسهٔ خیریه راه اندازی کرد. سپس به سئول بازگشت. زندگی بیرونی وی چندان آرام نبود و او هنگام خودکشی دوم خود در سال ۱۹۷۰ آسیب دید.
هنگامی که در اواخر سال ۱۹۷۲ حکومت کره جنوبی تلاش کرد با قانون اساسی یوشین مردم سالاری را محدود کند، کو در جنبش دموکراسی خواهی بسیار فعال شد. این جنبش منجر به بهبود وضعیت سیاسی کره جنوبی شد. در این دوره او نوشته های فراوانی می نوشت و چهار بار به زندان افتاد ( در سال های ۱۹۷۴، ۱۹۷۹، ۱۹۸۰ و ۱۹۸۹ ) .
در مه سال ۱۹۸۰ هنگام کودتای چون دو - هوان کو به اتهام خیانت به کشور به ۲۰ سال زندان محکوم شد اما در سال ۱۹۸۲ در یک عفو عمومی آزاد شد.
پس از آزادی زندگی او آرامتر شد. با چاپ اشعار قبلی اش با تجدید نظرهای زیاد، بسیاری از پیروان خود را مبهوت کرد. کو در سال ۱۹۸۳ با سانگ - وا لی ازدواج و به آنسئونگ نقل مکان کرد؛ جایی که هنوز در آن زندگی می کند. او نوشتن را از سر گرفت و شروع کرد به مسافرت. این سفرها مواد اولیهٔ بسیاری را برای اشعار او فراهم آوردند. از سال ۲۰۰۷ او به عنوان استاد مدعو در دانشگاه ملی سئول ادبیات و شعر تدریس می کند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفکو در سال ۱۹۳۳ در گانسان و با نام کو اون تائه زاده شد. هنگامی که جنگ کره آغاز شد وی در مدرسهٔ راهنمایی گانسان درس می خواند. جنگ کره روی کو از لحاظ روحی و جسمی تأثیر زیادی گذاشت؛ جنگ باعث مرگ بسیاری از بستگان و دوستان وی شد و او نیز از لحاظ روانی آسیب شدیدی دید. در همین دوران، در دوره ای که کو دچار یک بحران روحی شدید شده بود با ریختن اسید در گوش خود، شنوایی اش آسیب شدیدی دید و هنگامی که در سال ۱۹۷۹ مورد ضرب و شتم پلیس قرار گرفت، این آسیب دیدگی شدت یافت.
در سال ۱۹۵۲ پیش از پایان جنگ کره کو به یک راهب بودایی بدل شد و پس از یک دوره زندگی رهبانی، در سال ۱۹۶۲ تصمیم گرفت به دنیای فعال و مادی بازگشته و شاعر فدایی شود. از سال ۱۹۶۳ تا ۱۹۶۶ او در ججو - دو زندگی می کرد، جایی که او یک مدرسهٔ خیریه راه اندازی کرد. سپس به سئول بازگشت. زندگی بیرونی وی چندان آرام نبود و او هنگام خودکشی دوم خود در سال ۱۹۷۰ آسیب دید.
هنگامی که در اواخر سال ۱۹۷۲ حکومت کره جنوبی تلاش کرد با قانون اساسی یوشین مردم سالاری را محدود کند، کو در جنبش دموکراسی خواهی بسیار فعال شد. این جنبش منجر به بهبود وضعیت سیاسی کره جنوبی شد. در این دوره او نوشته های فراوانی می نوشت و چهار بار به زندان افتاد ( در سال های ۱۹۷۴، ۱۹۷۹، ۱۹۸۰ و ۱۹۸۹ ) .
در مه سال ۱۹۸۰ هنگام کودتای چون دو - هوان کو به اتهام خیانت به کشور به ۲۰ سال زندان محکوم شد اما در سال ۱۹۸۲ در یک عفو عمومی آزاد شد.
پس از آزادی زندگی او آرامتر شد. با چاپ اشعار قبلی اش با تجدید نظرهای زیاد، بسیاری از پیروان خود را مبهوت کرد. کو در سال ۱۹۸۳ با سانگ - وا لی ازدواج و به آنسئونگ نقل مکان کرد؛ جایی که هنوز در آن زندگی می کند. او نوشتن را از سر گرفت و شروع کرد به مسافرت. این سفرها مواد اولیهٔ بسیاری را برای اشعار او فراهم آوردند. از سال ۲۰۰۷ او به عنوان استاد مدعو در دانشگاه ملی سئول ادبیات و شعر تدریس می کند.
wiki: کو اون