NGC 4676 یا کهکشان های موش ( انگلیسی: Mice Galaxies ) ، دو کهکشان مارپیچی در صورت فلکی گیسو هستند. این دو کهکشان در فاصلهٔ حدود ۲۹۰ میلیون سال نوری از خورشید[ ۲] نام آن ها به دنباله های بلندی اشاره دارد که در اثر جزر و مد ایجاد می شوند. تفاوت نسبی بین کشش های گرانشی در بخش های دور و نزدیک هر کهکشان، در اینجا به عنوان جزر و مد کهکشانی شناخته می شود. این احتمال وجود دارد که هر دو کهکشان، که اعضای خوشه گیسو هستند، [ ۳] برخوردی را تجربه کرده باشند، و تا زمانی که در هم ادغام شوند، به برخورد ادامه خواهند داد.
رنگ های ین کهکشان عجیب و درهم است. در «NGC 4676A» یک هسته با برخی نشانه های تیره توسط بقایای سفید مایل به آبی از بازوهای مارپیچی احاطه شده است. دم غیرمعمول است، شروع به آبی شدن می کند و به رنگ زردتر ختم می شود، در حالی که همیشه ابتدای هر بازو تقریباً در هر کهکشان مارپیچی زرد شروع می شود و به رنگ آبی ختم می شود، دو قوس؛ بقایای بازوهای زیر نیز مایل به آبی است.
کهکشانها در سال ۲۰۰۲ توسط تلسکوپ فضایی هابل عکسبرداری شدند. [ ۴] در پس زمینهٔ کهکشان های موش، دست کم ۳۳۰۰ کهکشان در فاصله هایی تا ۱۳ میلیارد سال نوری وجود دارد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفرنگ های ین کهکشان عجیب و درهم است. در «NGC 4676A» یک هسته با برخی نشانه های تیره توسط بقایای سفید مایل به آبی از بازوهای مارپیچی احاطه شده است. دم غیرمعمول است، شروع به آبی شدن می کند و به رنگ زردتر ختم می شود، در حالی که همیشه ابتدای هر بازو تقریباً در هر کهکشان مارپیچی زرد شروع می شود و به رنگ آبی ختم می شود، دو قوس؛ بقایای بازوهای زیر نیز مایل به آبی است.
کهکشانها در سال ۲۰۰۲ توسط تلسکوپ فضایی هابل عکسبرداری شدند. [ ۴] در پس زمینهٔ کهکشان های موش، دست کم ۳۳۰۰ کهکشان در فاصله هایی تا ۱۳ میلیارد سال نوری وجود دارد.

wiki: کهکشان های موش