کهنوج شهرستان

کَهْنوج، شهرستان
قلعه منوجان در شهر منوجان از توابع شهرستان کهنوج
شهرستان نسبتاً پهناوری در جنوب کرمان، مشتمل بر بخش مرکزی و بخش های فاریاب، رودبار، و قلعه گنج با مرکزیت اداری شهر کهنوج. این شهرستان از شمال به شهرستان های جیرفت، عنبرآباد و بم، از شرق به استان سیستان و بلوچستان (شهرستان های ایرانشهر و نیکشهر)، از جنوب به استان هرمزگان (شهرستان های جاسک و میناب) و از غرب به شهرستان های منوجان و استان هرمزگان (شهرستان های رودان و حاجی آباد) و از شمال غرب به شهرستان بافت محدود است. اراضی آن عمدتاً متشکل از جلگۀ همواری است که از شرق به هامون جزموریان منتهی می شود و جز در نواحی مرکزی و غربی، کوه مهم و عمده ای در آن وجود ندارد. کوه گروک (۱۵۵۱ متر) بلندترین کوه آن است و کوه گلاتوت از دیگر کوه های مهم آن محسوب می شود. بخش سفلای هلیل رود، که به هامون جزموریان می ریزد، این شهرستان را مشروب می سازد و خشک رودهای کلوت، ده کهان و گِشکِندَر نیز از مهم ترین زهاب های شهرستان مزبورند. اقلیم این شهرستان گرم و خشک است و جمعیت آن بالغ بر ۱۰۵,۲۰۷ نفر می شود (۱۳۸۵ش). مهم ترین آبادی های آن عبارت است از رودبار یا میش پدوم، نهضت آباد، نخلستان، هور پاسفید، فاریاب، قلعه گنج، سرخ قلعۀ علیا، زِهکلوت، برج عباس آباد، و چاه دادخدا. راه جیرفت به بندر عباس و نیز راه جیرفت به ایرانشهر و راه های فرعی و روستایی دیگر، شبکۀ راه های زمینی شهرستان کهنوج را تشکیل می دهند. مردم شهرستان کهنوج عمدتاً به کشاورزی و دامداری مشغول اند.