کهنه سواری. [ ک ُ ن َ / ن ِ س َ ] ( حامص مرکب ) آزمودگی در سواری. || کهنه کاری در جنگ. || ( اصطلاح زورخانه ) مرشدی زورخانه. تعلیم کشتی گیری و ورزش باستانی. ( فرهنگ فارسی معین ) :
با خلق جهان کشتی همت شودم پاک
گر مشعل دولت کندم کهنه سواری.محسن تأثیر ( از فرهنگ فارسی معین ).