کهن فرش. [ ک ُ هََ / هَُ ف َ ] ( اِ مرکب ) فرش قدیمی. ( فرهنگ فارسی معین ). || کنایه از زمین است که به عربی ارض گویند. ( برهان ) ( آنندراج ). کنایه از زمین. ارض. ( فرهنگ فارسی معین ) : جای و علفش نه زین کهن فرش از خوشه چرخ و گوشه عرش.
خاقانی ( تحفةالعراقین ، از فرهنگ فارسی معین ).
فرهنگ فارسی
۱ - فرش قدیمی . ۲ - زمین ارض : جای و علفش نه زین کهن فرش از خوش. چرخ و گوش. عرش . ( تحفه العراقین )
