کَهف، سوره
سورۀ شمارۀ ۱۸ به ترتیب مصحف و ۶۹ به ترتیب نزول، از سوره های مکی قرآن در ۱۱۰ آیه و ۱۵۸۹ کلمه. وجه تسمیۀ این سوره اشاره به نام و داستان اصحاب کهف است. نام دیگر این سوره «حائله» است؛ زیرا حائل و مانع است میان آتش جهنم و قاریان و عاملان به آن. کلمۀ «کهف» شش بار در قرآن به کاررفته که همگی در همین سوره است. ازنظر حجم از سوره های «مئین» است (در حدود نیم جزء قرآن). این سوره دقیقاً در نیمۀ قرآن قرار دارد. مضامین اصلی آن عبارت اند از بیان سه داستان مهم، که به خلاف دیگر داستان های قرآن، فقط در این سوره آمده و در سوره های دیگر اشاره ای به آن ها نشده است. این سه داستان عبارت اند از داستان اصحاب کهف، داستان حضرت خضر با موسی (ع) و داستان ذوالقرنین با یأجوج و مأجوج.
سورۀ شمارۀ ۱۸ به ترتیب مصحف و ۶۹ به ترتیب نزول، از سوره های مکی قرآن در ۱۱۰ آیه و ۱۵۸۹ کلمه. وجه تسمیۀ این سوره اشاره به نام و داستان اصحاب کهف است. نام دیگر این سوره «حائله» است؛ زیرا حائل و مانع است میان آتش جهنم و قاریان و عاملان به آن. کلمۀ «کهف» شش بار در قرآن به کاررفته که همگی در همین سوره است. ازنظر حجم از سوره های «مئین» است (در حدود نیم جزء قرآن). این سوره دقیقاً در نیمۀ قرآن قرار دارد. مضامین اصلی آن عبارت اند از بیان سه داستان مهم، که به خلاف دیگر داستان های قرآن، فقط در این سوره آمده و در سوره های دیگر اشاره ای به آن ها نشده است. این سه داستان عبارت اند از داستان اصحاب کهف، داستان حضرت خضر با موسی (ع) و داستان ذوالقرنین با یأجوج و مأجوج.
wikijoo: کهف،_سوره