کهبل
لغت نامه دهخدا
کهبل. [ ک َ ب َ ] ( ع ص ) پست قامت. ( منتهی الارب ). کوتاه قامت. ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || ( اِ ) درختی است بزرگ. ( منتهی الارب ). نام درختی بزرگ همچون کنهبل.( از اقرب الموارد ). رجوع به کنهبل شود. || جو بزرگ خوشه. ( ناظم الاطباء ). رجوع به کنهبل شود.
فرهنگ فارسی
فرهنگ معین
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید