کَنینگ، جورج (۱۷۷۰ـ۱۸۲۷)(Canning, George)
کَنینگ، جورج
سـیـاستـمـدار مـحـافـظـه کار انگلیسی و وزیر امور خارجه (۱۸۰۷ـ۱۸۱۰ و ۱۸۲۲ـ۱۸۲۷). در ۱۸۲۷ با ائتلاف با ویگ ها (لیبرال ها) نخست وزیر شد. درخلال جنگ های ناپلئونی، عمدتاً مسئول توقیف ناوگان دریایی دانمارک و دخالت انگلستان در شبه جزیرۀ اسپانیا (ایبری) بود. کنینگ در ۱۷۹۳ به پارلمان راه یافت. اشعار، هجویه ها، و هزلیاتش در مخالفت با ژاکوبنها (۱۷۹۷ـ۱۷۹۸) باعث شد که ویلیام پیت جوان مقام او را ارتقا دهد. مخالفت کنینگ با لشکرکشی والخِرِن در ۱۸۰۹ به کشمکش بین او و کاسلری، وزیر جنگ، و کناره گیری اش از سِمت وزارت امور خارجه انجامید؛ رئیس هیئت نظارت (۱۸۱۶ـ۱۸۲۰) بود. پس از مرگ کاسلری در ۱۸۲۲، بار دیگر وزیر خارجه شد و از جنبش های ملی در یونان و امریکای جنوبی حمایت کرد و در ۱۸۲۷ به نخست وزیری رسید. پس از خودداری ولینگتون، پیل، و دیگران از عضویت در کابینۀ کنینگ، با ویگ ها ائتلاف کرد. کنینگ در ۱۸۲۷ چند ماه پس از به دست گرفتن منصب نخست وزیری درگذشت.
کَنینگ، جورج
سـیـاستـمـدار مـحـافـظـه کار انگلیسی و وزیر امور خارجه (۱۸۰۷ـ۱۸۱۰ و ۱۸۲۲ـ۱۸۲۷). در ۱۸۲۷ با ائتلاف با ویگ ها (لیبرال ها) نخست وزیر شد. درخلال جنگ های ناپلئونی، عمدتاً مسئول توقیف ناوگان دریایی دانمارک و دخالت انگلستان در شبه جزیرۀ اسپانیا (ایبری) بود. کنینگ در ۱۷۹۳ به پارلمان راه یافت. اشعار، هجویه ها، و هزلیاتش در مخالفت با ژاکوبنها (۱۷۹۷ـ۱۷۹۸) باعث شد که ویلیام پیت جوان مقام او را ارتقا دهد. مخالفت کنینگ با لشکرکشی والخِرِن در ۱۸۰۹ به کشمکش بین او و کاسلری، وزیر جنگ، و کناره گیری اش از سِمت وزارت امور خارجه انجامید؛ رئیس هیئت نظارت (۱۸۱۶ـ۱۸۲۰) بود. پس از مرگ کاسلری در ۱۸۲۲، بار دیگر وزیر خارجه شد و از جنبش های ملی در یونان و امریکای جنوبی حمایت کرد و در ۱۸۲۷ به نخست وزیری رسید. پس از خودداری ولینگتون، پیل، و دیگران از عضویت در کابینۀ کنینگ، با ویگ ها ائتلاف کرد. کنینگ در ۱۸۲۷ چند ماه پس از به دست گرفتن منصب نخست وزیری درگذشت.
wikijoo: کنینگ،_جورج_(۱۷۷۰ـ۱۸۲۷)