کنینگ جورج

دانشنامه آزاد فارسی

کَنینگ، جورج (۱۷۷۰ـ۱۸۲۷)(Canning, George)
کَنینگ، جورج
سـیـاستـمـدار مـحـافـظـه کار انگلیسی و وزیر امور خارجه (۱۸۰۷ـ۱۸۱۰ و ۱۸۲۲ـ۱۸۲۷). در ۱۸۲۷ با ائتلاف با ویگ ها (لیبرال ها) نخست وزیر شد. درخلال جنگ های ناپلئونی، عمدتاً مسئول توقیف ناوگان دریایی دانمارک و دخالت انگلستان در شبه جزیرۀ اسپانیا (ایبری) بود. کنینگ در ۱۷۹۳ به پارلمان راه یافت. اشعار، هجویه ها، و هزلیاتش در مخالفت با ژاکوبنها (۱۷۹۷ـ۱۷۹۸) باعث شد که ویلیام پیت جوان مقام او را ارتقا دهد. مخالفت کنینگ با لشکرکشی والخِرِن در ۱۸۰۹ به کشمکش بین او و کاسلری، وزیر جنگ، و کناره گیری اش از سِمت وزارت امور خارجه انجامید؛ رئیس هیئت نظارت (۱۸۱۶ـ۱۸۲۰) بود. پس از مرگ کاسلری در ۱۸۲۲، بار دیگر وزیر خارجه شد و از جنبش های ملی در یونان و امریکای جنوبی حمایت کرد و در ۱۸۲۷ به نخست وزیری رسید. پس از خودداری ولینگتون، پیل، و دیگران از عضویت در کابینۀ کنینگ، با ویگ ها ائتلاف کرد. کنینگ در ۱۸۲۷ چند ماه پس از به دست گرفتن منصب نخست وزیری درگذشت.

پیشنهاد کاربران

بپرس