کنیب

لغت نامه دهخدا

کنیب. [ ک َ ] ( ع ص ) درخت خشک یا شکسته خار. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). ( از اقرب الموارد ). درخت خشک شده و درختی که خار آن شکسته باشد. ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس