کنگلک. [ ک ُ گ َ ل َ ] ( مغولی ،اِ ) پیراهن. قمیص. ( فرهنگ فارسی معین ) : گل کنگلک به دست حسد چاک می زندبرتو چو دید زینت ترلیک زرکشی.وصاف الحضرة ( ازفرهنگ فارسی معین ).و رجوع به کنکلک شود.