کنگره مهاجران

دانشنامه آزاد فارسی

کُنگرۀ مهاجران (Continental Congress)
کُنگره مهاجران
در تاریخ امریکا، قوۀ مقننۀ فدرال متشکل از سیزده ایالت اصلی، که پیش از انقلاب امریکا در نقش حکومت موقت بود. از ۱۷۷۴ـ ۱۷۸۹، هنگامیکه قانون اساسی امریکا به تصویب رسید، کنگره در فیلادلفیا تشکیل شد. دومین کنگرۀ مهاجران (تشکیل در مه ۱۷۷۵) مسئول تنظیم اعلامیۀ استقلال و مواد ائتلاف امریکا در ۱۷۷۷ بود. کنگره به ارتش اجازۀ مقاومت دربرابر بریتانیا را داد و برای تأمین مالی جنگ، اسکناس چاپ کرد. همچنین بر بحث های کنوانسیون قانون اساسی نظارت داشت. کنگرۀ مهاجران به توصیه و باتلاش ساموئل آدامز در مراحل اولیۀ مقاومت مستعمرات دربرابر قانون تمبر جورج گرنویل، نخست وزیر بریتانیا، تشکیل شد (۱۷۶۵). قصد بر آن بود که کنگره به عنوان یک رکن فدرال متشکل از نمایندگان ایالت ها، با تشکیل جلسات سالیانه، برای واداشتن پارلمان بریتانیا به همسو شدن با آن بهترین راه ممکن را بیابد. نخستین اقدام کنگره ارسال عرضحال برای شاه جورج سوم بود، که در آن در ازای رسیدگی به شکایت ها قول وفاداری داده شده بود.

پیشنهاد کاربران

بپرس