کنگ گک ایو ( به خمر: កាំង ហ្គេកអ៊ាវ ) معروف به رفیق دویک؛ ( زاده ۱۷ نوامبر ۱۹۴۲ در چُیاگُت – درگذشته ۲ سپتامبر ۲۰۲۰ در پنوم پن ) سیاستمدار اهل کامبوج بود. رفیق دویک از مقامات ارشد خمرهای سرخ بود که به جنایت علیه بشریت در کامبوج محکوم شد. رفیق دویک هنگامیکه که در قدرت بود زندان "اس ۲۱" پنوم پن را که به تول اسلنگ معروف بود اداره می کرد.
... [مشاهده متن کامل]
کنگ گک ایو، در آغاز، یک آموزگار بود اما به حزب کمونیست کامبوج پیوست. کارهای چپ گرایانه او باعث ایجاد ارتباط وی با مقامات حزب شد. هنگامی که تهدید گسترش جنگ ویتنام به کامبوج بروز کرد، دویک تحت رهبری پل پوت به شورشیان کمونیست خمر سرخ پیوست. پس از آن که این شورشیان کنترل کشور را در در دست گرفتند دویک در سال ۱۹۷۵ رئیس زندان تول اسلنگ شد. پس از آنکه در سال ۱۹۷۹ ( میلادی ) حمله ویتنام به کامبوج، حکومت خمرهای سرخ را از قدرت برکنار کرد رفیق دویک به همراه دیگر رهبران برکنار شده به مناطق روستایی نزدیک مرز تایلند فرار کرد.
رفیق دویک که تا سال ۱۹۹۹ ( میلادی ) با نام جعلی «هانگ پین» زندگی می کرد توسط یک روزنامه نگار شناسایی شد. در مصاحبه ها او به جنایات در زندان تول اسلنگ اعتراف کرد اما گفت که این دستورها از سوی کمیته مرکزی خمرهای سرخ صادر شده و او تنها، اجراکننده بوده است. او گفته بود: "هر که دستگیر می شد باید می مرد. این قانون حزب ما بود. ما مسئولیت بازجویی و اعتراف گرفتن از آنها و دادن این اعترافات به کمیته مرکزی حزب را به عهده داشتیم. "
در سال ۲۰۱۰ رفیق دویک در دادگاهی که با پشتیبانی سازمان ملل متحد برگزار شد محاکمه و در فوریه ۲۰۱۲ به حبس ابد محکوم شد. دویک در دوره ریاست زندان تول اسلنگ، بایگانی بزرگی از عکس ها و اسناد، از جمله هزاران پرونده مربوط به اعتراف اجباری زندانیان را نگهداری می کرد که بسیاری از جنبه های داخلی دوران خمرهای سرخ را آشکار می کرد. این اسناد به دادستان ها کمک کردند وضعیت ماه های پایانی زندگی هزاران زندانی را ردیابی کنند. شهادت دویک در دادگاه، برا کامبوجی های رنج برده از حکومت خمرهای سرخ، بسیار مهم بود.
رفیق دویک در دادگاه، گفت که "عمیقاً پشیمان" است و از خانواده های قربانیان، عذرخواهی کرد. اما در روزهای پایانی دادگاه، خواستار آزادی خود شد و گفت که از اعضای ارشد خمرهای سرخ نبوده است.
... [مشاهده متن کامل]
کنگ گک ایو، در آغاز، یک آموزگار بود اما به حزب کمونیست کامبوج پیوست. کارهای چپ گرایانه او باعث ایجاد ارتباط وی با مقامات حزب شد. هنگامی که تهدید گسترش جنگ ویتنام به کامبوج بروز کرد، دویک تحت رهبری پل پوت به شورشیان کمونیست خمر سرخ پیوست. پس از آن که این شورشیان کنترل کشور را در در دست گرفتند دویک در سال ۱۹۷۵ رئیس زندان تول اسلنگ شد. پس از آنکه در سال ۱۹۷۹ ( میلادی ) حمله ویتنام به کامبوج، حکومت خمرهای سرخ را از قدرت برکنار کرد رفیق دویک به همراه دیگر رهبران برکنار شده به مناطق روستایی نزدیک مرز تایلند فرار کرد.
رفیق دویک که تا سال ۱۹۹۹ ( میلادی ) با نام جعلی «هانگ پین» زندگی می کرد توسط یک روزنامه نگار شناسایی شد. در مصاحبه ها او به جنایات در زندان تول اسلنگ اعتراف کرد اما گفت که این دستورها از سوی کمیته مرکزی خمرهای سرخ صادر شده و او تنها، اجراکننده بوده است. او گفته بود: "هر که دستگیر می شد باید می مرد. این قانون حزب ما بود. ما مسئولیت بازجویی و اعتراف گرفتن از آنها و دادن این اعترافات به کمیته مرکزی حزب را به عهده داشتیم. "
در سال ۲۰۱۰ رفیق دویک در دادگاهی که با پشتیبانی سازمان ملل متحد برگزار شد محاکمه و در فوریه ۲۰۱۲ به حبس ابد محکوم شد. دویک در دوره ریاست زندان تول اسلنگ، بایگانی بزرگی از عکس ها و اسناد، از جمله هزاران پرونده مربوط به اعتراف اجباری زندانیان را نگهداری می کرد که بسیاری از جنبه های داخلی دوران خمرهای سرخ را آشکار می کرد. این اسناد به دادستان ها کمک کردند وضعیت ماه های پایانی زندگی هزاران زندانی را ردیابی کنند. شهادت دویک در دادگاه، برا کامبوجی های رنج برده از حکومت خمرهای سرخ، بسیار مهم بود.
رفیق دویک در دادگاه، گفت که "عمیقاً پشیمان" است و از خانواده های قربانیان، عذرخواهی کرد. اما در روزهای پایانی دادگاه، خواستار آزادی خود شد و گفت که از اعضای ارشد خمرهای سرخ نبوده است.
