( کنوة ) کنوة. [ ک ُ / ک َ وَ ] ( ع اِ ) لفظی که بدان شخصی را خوانند. ( از منتهی الارب ) ( آنندراج ). کنیه. ( از اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). رجوع به کنیه شود.