کنفلیل

لغت نامه دهخدا

کنفلیل. [ ک َ ف َ ] ( ع ص ) ریش پهن بزرگ. ( برهان ) ( ناظم الاطباء ) ( جهانگیری ). ریش دراز. ( فرهنگ رشیدی ): رجل کنفلیل اللحیة، مرد سطبر و انبوه ریش. لحیة کنفلیلة؛ ریش انبوه سطبر. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( از ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس