کنغ. [ ک ِ ] ( اِ ) چرک کنج و گوشه های چشم. ( برهان ) ( آنندراج ). چرک گوشه و کنج چشم. ( ناظم الاطباء ). مصحف «کیغ» = کیخ. ( حاشیه برهان چ معین ). رجوع به همین دو کلمه شود.