کنشا

لغت نامه دهخدا

کنشا. [ ک ُ ن ِ ] ( اِ ) تیرک زدن اعضاء به سبب دردمندی. ( فرهنگ رشیدی ). رجوع به کنشک شود.

فرهنگ فارسی

تیرک زدن اعضائ بسبب دردمندی .

پیشنهاد کاربران

بپرس