کنسی

/kenesi/

لغت نامه دهخدا

کنسی. [ ک ِ ن ِ ] ( حامص ) امساک. بخل. ( فرهنگ فارسی معین ). و رجوع به کنس شود.

امساک بخل .

/kenesi/ از توابع دشت سر واقع در شهرستان آمل

کِنِسی
در گویش محلی راوری ، کسی که وضع اقتصادی او خراب شده و هیچ راه حلی پیدا نمیکنه ، میگه به کِـنِـسـی افتادم