کنسرتوهای براندنبورگ ( به آلمانی: Brandenburgische Konzerte؛ به انگلیسی: Brandenburg Concertos ) اثر یوهان سباستیان باخ، مجموعه ای از شش اثرِ سازی هستند که باخ در سال ۱۷۲۱ به کریستیان لودویگ، مارگرافِ براندنبورگ و شودت هدیه داد. [ ۱] او این کنسرتوها را مجموعاً برای سازهای ابوا، ریکوردر، ترومپت، شیپور، فاگوت، فلوت، ویولا، ویولن، ویولنسل و هارپسیکورد ( باسو کونتینو ) نوشت. موسیقی شناسان از این آثار به عنوان بهترین آثار ارکسترالِ دورهٔ باروک یاد می کنند. [ ۲] [ ۳] [ ۴]
کنسرتو براندنبورگ شماره ۱ در فا ماژور ( BWV 1046 ) ، برای پنج ساز زهی و بادی نوشته شده است که امروزه معمولاً با فلوت، ابوا، ترومپت، دو هورن و یک ویولن اجرا می شود. این کنسرتو دارای چهار موومان است که به ترتیب عبارتند از:
۱. آلگرو مودراتو ( Allegro moderato ) ۲. آداجیو در ر مینور ( Adagio in D minor ) ۳. آلگرو ( Allegro ) ۴. منوئه ( Menuet )
• طول اجرا: حدود ۲۲ دقیقه
کنسرتو براندنبورگ شماره ۲ در فا ماژور ( BWV 1047 ) ، برای یک ویولن و سه ساز بادی نوشته شده است؛ دارای سه موومان است که به ترتیب عبارتند از:
۱. آلگرو ( Allegro ) ۲. آندانته در ر مینور ( Andante in D minor ) ۳. آلگرو آسای ( Allegro assai )
• طول اجرا: حدود ۱۳ دقیقه
کنسرتو براندنبورگ شماره ۳ در سُل ماژور ( BWV 1048 ) ، برای سه دسته ساز زهی ( سه ویولن، سه ویولا دا گامبا، سه کنترباس ) در سه موومان نوشته شده است که به ترتیب عبارتند از:
۱. آلگرو یا آلگرو مودراتو ( Allegro or Allegro moderato ) ۲. آداجیو در می مینور ( Adagio in E minor ) ۳. آلگرو ( Allegro )
• طول اجرا: حدود ۱۰ دقیقه
کنسرتو براندنبورگ شماره ۴ در سُل ماژور ( BWV 1049 ) ، برای ویولن، دو ریکوردر، سازهای زهی و هارپسیکورد ( باسو کونتینو ) نوشته شده است؛ سه موومان دارد که به ترتیب عبارتند از:
۱. آلگرو ( Allegro ) ۲. آندانته در می مینور ( Andante in E minor ) ۳. پرستو ( Presto )
• طول اجرا: حدود ۱۶ دقیقه
کنسرتو براندنبورگ شماره ۵ در رِ ماژور ( BWV 1050 ) ، از معروف ترین کنسرتوهای براندنبورگ به شمار می آید و برای فلوت، ویولن، هارپسیکورد و سازهای زهی نوشته شده است؛ سه موومان دارد که به ترتیب عبارتند از:
۱. آلگرو ( Allegro ) ۲. آفه توزو در سی مینور ( Affettuoso in B minor ) ۳. آلگرو ( Allegro )
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفکنسرتو براندنبورگ شماره ۱ در فا ماژور ( BWV 1046 ) ، برای پنج ساز زهی و بادی نوشته شده است که امروزه معمولاً با فلوت، ابوا، ترومپت، دو هورن و یک ویولن اجرا می شود. این کنسرتو دارای چهار موومان است که به ترتیب عبارتند از:
۱. آلگرو مودراتو ( Allegro moderato ) ۲. آداجیو در ر مینور ( Adagio in D minor ) ۳. آلگرو ( Allegro ) ۴. منوئه ( Menuet )
• طول اجرا: حدود ۲۲ دقیقه
کنسرتو براندنبورگ شماره ۲ در فا ماژور ( BWV 1047 ) ، برای یک ویولن و سه ساز بادی نوشته شده است؛ دارای سه موومان است که به ترتیب عبارتند از:
۱. آلگرو ( Allegro ) ۲. آندانته در ر مینور ( Andante in D minor ) ۳. آلگرو آسای ( Allegro assai )
• طول اجرا: حدود ۱۳ دقیقه
کنسرتو براندنبورگ شماره ۳ در سُل ماژور ( BWV 1048 ) ، برای سه دسته ساز زهی ( سه ویولن، سه ویولا دا گامبا، سه کنترباس ) در سه موومان نوشته شده است که به ترتیب عبارتند از:
۱. آلگرو یا آلگرو مودراتو ( Allegro or Allegro moderato ) ۲. آداجیو در می مینور ( Adagio in E minor ) ۳. آلگرو ( Allegro )
• طول اجرا: حدود ۱۰ دقیقه
کنسرتو براندنبورگ شماره ۴ در سُل ماژور ( BWV 1049 ) ، برای ویولن، دو ریکوردر، سازهای زهی و هارپسیکورد ( باسو کونتینو ) نوشته شده است؛ سه موومان دارد که به ترتیب عبارتند از:
۱. آلگرو ( Allegro ) ۲. آندانته در می مینور ( Andante in E minor ) ۳. پرستو ( Presto )
• طول اجرا: حدود ۱۶ دقیقه
کنسرتو براندنبورگ شماره ۵ در رِ ماژور ( BWV 1050 ) ، از معروف ترین کنسرتوهای براندنبورگ به شمار می آید و برای فلوت، ویولن، هارپسیکورد و سازهای زهی نوشته شده است؛ سه موومان دارد که به ترتیب عبارتند از:
۱. آلگرو ( Allegro ) ۲. آفه توزو در سی مینور ( Affettuoso in B minor ) ۳. آلگرو ( Allegro )
wiki: کنسرتوهای براندنبورگ