کنسرت بزرگداشت فردی مرکوری برای آگاهی بخشی از ایدز کنسرت فضای بازی بود که در دوشنبه عید پاک در ۲۰ آوریل ۱۹۹۲ در ورزشگاه ومبلی قدیمی شهر لندن با حضور ۷۲۰۰۰ نفر برگزار شد. [ ۱] این کنسرت توسط ری بوردیس برای تلویزیون ساخته و در رادیو و تلویزیون ۷۶ کشور به صورت زنده با بینندگانی بیشتر از یک میلیارد نفر پخش شد. [ ۲] [ ۳] این کنسرت بزرگداشتی برای زندگی فردی مرکوری خوانندهٔ اصلی گروه کوئین بود که تمام درآمد حاصل از آن به تحقیقات در زمینهٔ ایدز اختصاص یافت. این کنسرت همچنین به عنوان آخرین کنسرت جان دیکن نوازندهٔ گیتار بیس گروه شناخته می شود ( به جز حضور در اجرایی زنده به همراه برایان می، راجر تیلور و التون جان در سال ۱۹۹۷ ) عواید این کنسرت صرف تاسیس بنیاد فونیکس فردی مرکوری در زمینهٔ ایدز گشت.
بدنبال مرگ فردی مرکوری در ۲۴ام نوامبر ۱۹۹۱ به دلیل بیماری التهاب ریه ناشی از ایدز، اعضای دیگر گروه ( جان دیکن، برایان می و راجر تیلور ) و جیم بیچ مدیر گروه تصمیم به سازماندهی کنسرت فضای بازی برای بزرگداشت زندگی و میراث فردی مرکوری گرفتند به علاوه برای تحقیقات و آگاهی بخشی در زمینهٔ ایدز پول جمع آوری کنند. در ماه فوریهٔ سال ۱۹۹۲ می و تیلور در جایزه بریت برنامهٔ گروه را برای برگزاری این کنسرت اعلام کردند. سرانجام زمانیکه بلیط ها برای فروش آماده شدند تمام ۷۲۰۰۰ بلیط این کنسرت با وجود اینکه اجرا کنندگان در این کنسرت اعلام نشده بودند تنها در ظرف سه ساعت به فروش رسید. [ ۴]
عصر بخیر ومبلی و دنیا. امروز اینجا هستیم تا زندگی، کار، و رویاهای فردی مرکوری را جشن بگیریم.
امشب می خواهیم تا بهترین بدرود را در تمام تاریخ برای او داشته باشیم. گیتاریست گروه کوئین برایان می[ ۵]
کنسرت با پیامی در مورد فردی مرکوری از سوی اعضای دیگر گروه کوئین آغاز شد. [ ۵] برنامه با اجرا ی گروه هایی که از موسیقی کوئین تاثیر گرفته بودند شامل متالیکا، اکستریم ( اجرای آهنگ کوئین ) ، دف لپارد ( برای با وفا بودن به اصل آهنگ "حالا من اینجا هستم" برایان می را به روی صحنه آورد ) ، و گروه گانز ان رزز میان اجرای گروه ها شروع شد. زمانی که عوامل کنسرت مشغول آماده کردن صحنه برای اجراهای بعدی بودند کلیپ های مختلفی برای ارج نهادن به فردی مرکوری نمایش داده شد. نیمهٔ دوم کنسرت شامل اجرای سه عضو باقیمانهٔ کوئین جان دیکن ( بیس ) ، برایان می ( گیتار ) و راجر تیلور ( درام ) به همراه خوانندگان و گیتاریست های میهمان از جمله التون جان، راجر دلتری ( از گروه "د هو" ) ، تونی آیومی ( از گروه "بلک سبث" ) ، دیوید بویی، مایک رونسون ( از گروه "عنکبوت هایی از مریخ" ) ، جیمز هتفیلد ( از متالیکا ) ، جرج مایکل، سیل، پاول یانگ، آنی لنکس، لیزا استنسفیلد، رابرت پلنت ( ازگروه "لد زپلین" ) ، جو الیوت و فیل کالن ( از گروه "دف لپارد" ) ، اکسل رز و اسلش ( از گروه "گانز ان رزز" ) ، لیزا مینلی و دیگران. این دومین پروژهٔ برجسته ای بود که التون جان و جرج مایکل در طی سال ها در آن حضور داشتند. سال قبل از این کنسرت دوباره بر روی آهنگ جان به نام "نذار که خورشید من غروب کنه" به صورت زنده کار کردند. یوتو آهنگ "تا پایان دنیا" را که از طریق ماهواره از ساکرامنتو اجرا شد به مرکوری تقدیم کرد. [ ۶]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبدنبال مرگ فردی مرکوری در ۲۴ام نوامبر ۱۹۹۱ به دلیل بیماری التهاب ریه ناشی از ایدز، اعضای دیگر گروه ( جان دیکن، برایان می و راجر تیلور ) و جیم بیچ مدیر گروه تصمیم به سازماندهی کنسرت فضای بازی برای بزرگداشت زندگی و میراث فردی مرکوری گرفتند به علاوه برای تحقیقات و آگاهی بخشی در زمینهٔ ایدز پول جمع آوری کنند. در ماه فوریهٔ سال ۱۹۹۲ می و تیلور در جایزه بریت برنامهٔ گروه را برای برگزاری این کنسرت اعلام کردند. سرانجام زمانیکه بلیط ها برای فروش آماده شدند تمام ۷۲۰۰۰ بلیط این کنسرت با وجود اینکه اجرا کنندگان در این کنسرت اعلام نشده بودند تنها در ظرف سه ساعت به فروش رسید. [ ۴]
عصر بخیر ومبلی و دنیا. امروز اینجا هستیم تا زندگی، کار، و رویاهای فردی مرکوری را جشن بگیریم.
امشب می خواهیم تا بهترین بدرود را در تمام تاریخ برای او داشته باشیم. گیتاریست گروه کوئین برایان می[ ۵]
کنسرت با پیامی در مورد فردی مرکوری از سوی اعضای دیگر گروه کوئین آغاز شد. [ ۵] برنامه با اجرا ی گروه هایی که از موسیقی کوئین تاثیر گرفته بودند شامل متالیکا، اکستریم ( اجرای آهنگ کوئین ) ، دف لپارد ( برای با وفا بودن به اصل آهنگ "حالا من اینجا هستم" برایان می را به روی صحنه آورد ) ، و گروه گانز ان رزز میان اجرای گروه ها شروع شد. زمانی که عوامل کنسرت مشغول آماده کردن صحنه برای اجراهای بعدی بودند کلیپ های مختلفی برای ارج نهادن به فردی مرکوری نمایش داده شد. نیمهٔ دوم کنسرت شامل اجرای سه عضو باقیمانهٔ کوئین جان دیکن ( بیس ) ، برایان می ( گیتار ) و راجر تیلور ( درام ) به همراه خوانندگان و گیتاریست های میهمان از جمله التون جان، راجر دلتری ( از گروه "د هو" ) ، تونی آیومی ( از گروه "بلک سبث" ) ، دیوید بویی، مایک رونسون ( از گروه "عنکبوت هایی از مریخ" ) ، جیمز هتفیلد ( از متالیکا ) ، جرج مایکل، سیل، پاول یانگ، آنی لنکس، لیزا استنسفیلد، رابرت پلنت ( ازگروه "لد زپلین" ) ، جو الیوت و فیل کالن ( از گروه "دف لپارد" ) ، اکسل رز و اسلش ( از گروه "گانز ان رزز" ) ، لیزا مینلی و دیگران. این دومین پروژهٔ برجسته ای بود که التون جان و جرج مایکل در طی سال ها در آن حضور داشتند. سال قبل از این کنسرت دوباره بر روی آهنگ جان به نام "نذار که خورشید من غروب کنه" به صورت زنده کار کردند. یوتو آهنگ "تا پایان دنیا" را که از طریق ماهواره از ساکرامنتو اجرا شد به مرکوری تقدیم کرد. [ ۶]
