کُنستانْتیوس دوم، فلاویوس یولیوس (۳۱۷ـ۳۶۱م)(Constantius II, Flavius Julius)
سومین پسر کنستانتین کبیر، امپراتور روم از ۳۳۷م. پس از مرگ قسطنطین، با برادرانش کنستانتین دوم و کنستانس مشترکاً بر روم حکومت کرد و تراکیا، مَقدونیه، یونان، ایالت های آسیایی و مصر به او واگذار شدند. کُنستانتیوس در سراسر دوران سلطنت با ایران در نبرد بود و اغلب شکست می خورد که مهم ترین آن ها در ۳۴۸م بود. در پی مرگ کُنستانس اول، ماگنِنتیوس غاصب را در مورسا در رود دراوه در ۳۵۱م و در گل در ۳۵۳م شکست داد و به فرمانروای سراسر امپراتوری تبدیل شد. کُنستانتیوس در ۳۵۵م پسر عمویش یولیانوس را سزار و فرماندار گُل کرد. در ۳۵۷م کُنستانتیوس برای نخستین بار از رُم دیدن کرد. از طرفداران آیین آریوسیان حمایت می کرد و اسقف های ارتدوکس را نفی بلد کرد. وقتی سربازان یولیانوس در گُل او را امپراتور خواندند، کُنستانتیوس برای نبرد با او رهسپار غرب شد ولی نزدیک طرسوس در کیلیکیا درگذشت.
سومین پسر کنستانتین کبیر، امپراتور روم از ۳۳۷م. پس از مرگ قسطنطین، با برادرانش کنستانتین دوم و کنستانس مشترکاً بر روم حکومت کرد و تراکیا، مَقدونیه، یونان، ایالت های آسیایی و مصر به او واگذار شدند. کُنستانتیوس در سراسر دوران سلطنت با ایران در نبرد بود و اغلب شکست می خورد که مهم ترین آن ها در ۳۴۸م بود. در پی مرگ کُنستانس اول، ماگنِنتیوس غاصب را در مورسا در رود دراوه در ۳۵۱م و در گل در ۳۵۳م شکست داد و به فرمانروای سراسر امپراتوری تبدیل شد. کُنستانتیوس در ۳۵۵م پسر عمویش یولیانوس را سزار و فرماندار گُل کرد. در ۳۵۷م کُنستانتیوس برای نخستین بار از رُم دیدن کرد. از طرفداران آیین آریوسیان حمایت می کرد و اسقف های ارتدوکس را نفی بلد کرد. وقتی سربازان یولیانوس در گُل او را امپراتور خواندند، کُنستانتیوس برای نبرد با او رهسپار غرب شد ولی نزدیک طرسوس در کیلیکیا درگذشت.