کنستانتیوس اول فلاویوس

دانشنامه آزاد فارسی

کُنْستانْتیوس اول، فلاویوس (۲۵۰ـ۳۰۶م)(Constantius I, Flavius)
پدر کنستانتین کبیر، امپراتور روم از ۳۰۵م. والدینش ایلیریایی بودند و امپراتور ماکسیمیانوس در ۲۹۳م او را به فرزندی پذیرفت و حکمرانی ایالت های بریتانیا، گُل و اسپانیا را به او واگذار کرد. پس از کناره گیری امپراتوران دیوکلتیانوس و ماکسیمیانوس در ۳۰۵م، اوگوستوس خوانده شد ولی سال بعد در لشکرکشی برضد پیکت ها و اِسکاتلندی ها در بریتانیا، در ناحیه اِبوراکوم (یورک) درگذشت. کُنستانتیوس در ۲۹۸م بر آلِمانی غلبه و مرز راین را مستحکم کرد. کوشید از درد و رنج مسیحیان در جریان اذیت و آزار آنان در ۳۰۳م بکاهد.

پیشنهاد کاربران

بپرس