کنرار. [ ک ُ ] ( اِخ ) والنتین. ادیب فرانسوی که در پاریس متولدشد و در همانجا درگذشت ( 1603 - 1675 م. ). او در خانه خود اولین بار نخستین اعضای آکادمی فرانسه را گردهم آورد. و در سال 1635 م. آنگاه که این جمعیت به وسیله نامه هایی تشکیلات خود را اعلام داشت کنرار به سردبیری دائمی آکادمی فرانسه انتخاب گردید. او همچنین مشاور محرمانه پادشاه هم بود. او در ایام حیاتش فقطبه خواندن متون و استخراج آنها پرداخت و تقریباً چیزی انتشار نداد. از او نامه ها و خاطراتی باقی ماند نوشته های او در چهل و دو مجلد در کتابخانه آرسنال محفوظ ماند. «بوالو» در باره وی گفته : «من سکوت احتیاطآمیز کنرار را سرمشق خود قرار می دهم ». ( از لاروس ).
