کندیل کردن. [ ک ِ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) هر گاه چیزی از کسی به زور و عنف بستانند گویند: کندیلش کردیم. ( آنندراج ). به قوت گرفتن. || قتل کردن و کشتن. ( ازآنندراج ). کسی را خفه کردن. ( ناظم الاطباء ) ( اشتینگاس ). || فشار وارد آوردن. ( ناظم الاطباء ).
