کندوش

لغت نامه دهخدا

کندوش. [ ک َ ] ( اِ ) راه سنگلاخ ناهموار و دشوارگذار. و رجوع به کنده ورش و کنده وش شود. || روزینه و مزد یک روزه. || مصطکی و سقز سفید. ( ناظم الاطباء ) ( اشتینگاس ).

کندوش. [ ک ُ ] ( اِ ) یک قسم گیاه زهردار.( از ناظم الاطباء ) ( اشتینگاس ). رجوع به کندوس شود.

فرهنگ فارسی

یک قسم گیاه زهر دار

پیشنهاد کاربران

بپرس