کنده و رش. [ک َ دَ / دِ وَ رَ ] ( ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) فراز و نشیب بود که پشته پشته باشد اگر چه دشت بود. ( لغت فرس اسدی چ اقبال ص 221 ). پستی و بلندی. نشیب و فراز. زمین پشته پشته. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). و رجوع به کنده ( به معنی مطلق گودال ) و نیز رجوع به رش شود.
فرهنگ فارسی
فراز و نشیب بود که پشته پشته باشد اگر چه دشت بود . پستی و بلندی
